शिंगरू

मराठी (Marathi) WN

 noun  घोडे, खेचर, गाढव इत्यादींचे लहान पोर   Ex. हे शिंगरू फार उड्या मारते.

ONTOLOGY:

स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

kan ಕುದುರೆಯ ಮರಿ

 noun  घोड्याचे पिल्लू   Ex. शिंगरू घोड्याच्या जवळच उभे होते.

ONTOLOGY:

स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

तट्टू

Wordnet:

asm ঘোঁৰা পোৱালি

bd गराइ दामरा फिसा

ben বাচড়া

guj વછેરો

hin बछेड़ा

kas بچھیرٕ

mal കുതിരക്കുട്ടി

mni ꯁꯒꯣꯜ꯭ꯂꯥꯕ꯭ꯃꯆꯥ

nep टट्टू

ori ବଛେଡ଼ା

san अश्वशावः

tam குதிரைக்குட்டி

tel గుర్రంపిల్ల

urd بچھیرا

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. घोडें , खेचर , गाढव इ० चें लहान पोर , बच्चा ; बछडें . [ शिंगा ] शिंगरूप - वि . बच्चा ; छोटा ( घोडा ) शिंगरट - न . शिंगरू शब्दाचें प्रेमळ किंवा तिरस्कारयुक्त रूप . शिंगरवट - वि . वयांत न आलेलें ( शिंगरू , शिंगा ). [ शिंगरू + वत् ‍ ] शिंगा - पु . शिंगरू ; गाढव किंवा घोडा याचें पिल्लू ( नर . ) शिंगी - स्त्री . १ शिंगरूं ; घोडयाचें पिल्लू . मादी . २ ( ल . ) छबेली ; छोकरी .