or ष्ठीव्cl. 1. 4.P. ([Dhātup. xv, 52; xxvi, 4] ) ष्ठीवति or ष्ठीव्यति (pf. तिष्ठेव, [Br.] ; तिष्ठेवGr. ; aor. अष्ठेवीत्, ib.; fut. ष्थेविता, ष्ठेविष्यति, ib.; inf. ष्ठेवितुम्, ib.; ind.p. ष्ठेवित्वा or ष्ठूत्वा, ib.; -ष्ठीव्य, [Mn.] ), to spit, spit out, expectorate, spit upon (
loc. ),
[Suśr.] ;
[VarBṛS.] ;
[Kathās.] :
Pass. ष्ठीव्यते (
aor. अष्ठेवि)
Gr. :
Caus. ष्ठेवयति (
aor. अटिष्ठिवत् or
अतिष्ठिवत्),
ib.;
Desid. टिष्ठेविषति or
तिष्ठेविषति;
टुष्ठ्यूषति or
तुष्ठ्यूषति,
ib. :
Intens. तेष्ठीव्यते or
तेष्ठीव्यतेib.ष्ठिव् [cf. Gk. , πτύω; Lat. spuo: Lith. spiáuju; Goth. speiwan; Germ. spîwan, speien; Angl.Sax. spīwan; Eng. spew.]