सूनु

{ sūnuḥ }

प्राचीन चरित्रकोश

सूनु (आर्भव) n.  एक वैदिक सूक्तद्रष्टा [ऋ. १०.१७६] । यह संभवतः ऋषि का पुत्र होगा ।

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. पुत्र ; मुलगा . [ सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

सूनु  m.  1. m. one who urges or incites, an inciter, [Sāy.] on [RV. i, 103, 4]
सवितृ   the sun (= ), [L.]
सूनु  m.  2. m. a son, child, offspring, [RV.] &c. &c.
a younger brother, [Kir. i, 24]
a daughter's son, [W.]
N. of a ऋषि (having the patr. आर्भव or काश्यप, author of [RV. x, 176]), [Anukr.]; [IndSt.]
सूनु  f.  f. a daughter, [Mn. i, 10.]
सूनु   [ cf. Zd. hunu; Lith. sūnús; Slav. synŭ; Goth. sunus; Angl.Sax. sunu; Eng. son; Germ. Sohn.]
सूनु  m.  3. m. (for 1. 2. See under √ 1. 2. सू) one who presses out or extracts the सोम-juice, [RV. iii, 1, 12] (= सोतृ1 [Sāy.])
सूनु    a 1. 2. 3. . See under √ 1. 2. सू, and p. 1241, col. 3.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

सूनुः [sūnuḥ]   [सू नुक्]
A son; पितुरहमेवैको सूनुरभवम् K.; सूनुः सूनृतवाक् स्रष्टुः [R.1.93.]
A cihild, an offspring.
A grandson (daughter's son).
A younger brother; अनुस्मृताखण्डलसूनुविक्रमः [Ki.1.24.]
The sun; सूनुः पुत्रेऽनुजे रवौ इति विश्वः.
The Arka plant.

Shabda-Sagara

सूनु  m.  ( -नुः)
1. A son.
2. A younger brother.
3. The sun.
4. A daughter's son.
5. A child, offspring.
6. The Arka-plant.
 f.  ( -नुः or -नू) A daughter.
E. षू to bear, (as children,) नुक् Unādi aff.

ROOTS:

षू नुक्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : पुत्रः