स्कम्भ्

{ skambh }

A Sanskrit English Dictionary

स्कम्भ्   or स्कभ् ( prob. a mere phonetic variety of √ स्तम्भ् q.v.; in native lists written स्कन्भ्) cl. 5. 9. P. ( [Dhātup. xxxi, 8]; [Pāṇ. 3-1, 82]) स्कभ्नो॑ति, स्कभ्ना॑ति ( accord. to [Dhātup. x, 27] also cl. 1. Ā. स्कम्भते; pr. p. स्कभ्नुव॑त्, [Br.]; स्कभ॑त्, [RV.]; pf. चस्क॑म्भ, 2. du. -स्कम्भ॑थुः, ib.; p. चस्कभान॑, [AV.]; aor. अस्कम्भीत् Gr.; fut. स्कम्भिता, स्कम्भिष्यति, ib.; inf. स्कम्भितुम्, ib.; -स्क॑भे, [RV.]; ind.p. स्कभित्वी॑, ib.)

to prop, support, make firm, fix, establish, [RV.]; [TS.]; [BhP.] :

Caus. स्कम्भयति ( aor. अचस्कम्भत्, Gr.; See स्कम्भित) or स्कभाय॑ति ( [Pāṇ. 3-1, 84], Vārtt. 1, [Pat.]; See स्कभित),

to prop, support, fix, [RV.]; [VS.];

to impede, check, [RV. x, 76, 4.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

स्कम्भ् [skambh]   1 Ā., 5, 9 P. (स्कम्भते, स्कभ्नोति, स्कभ्नाति)
   To create.
   To stop, hinder, impede, obstruct, curb, restrain; स्कभायत निर्ऋतिं सेधतामतिम् [Ṛv.1.76.4.]
   To prop, support; चस्कम्भ यः स्वरभसाऽस्खलता त्रिपृष्ठम् [Bhāg.2.] 7.4. -Caus. (स्कम्भयति-ते or स्कम्भायति-ते) To stop &c.