|
स्यद् a (or स्यन्द्; often confounded with स्पन्द्) cl. 1. Ā. ( [Dhātup. xviii, 22] ) स्य॑न्दते ( ep. and mc. also °ति; pf. सिष्य॑न्द, सिष्यदु॑, [AV.] ; [Br.] ; सस्यन्दे, °दिरेGr. ; aor. 2. 3. sg. -अस्यान्, [RV.] ; अस्यन्दिष्ट, अस्यन्त्त, अस्यदत्Gr. ; fut. स्यन्त्ता, स्यन्दिता, ib.; स्यन्त्स्य॑ति, [Br.] ; स्यन्दिष्यते, स्यन्त्स्यतेGr. ; inf. स्य॑दे, [RV.] ; स्य॑न्त्तुम्, [Br.] ; ind.p. स्यन्त्त्वा॑, स्यत्त्वा॑, -स्यद्य, ib.; स्यन्दित्वाGr. ), to move or flow on rapidly, flow, stream, run, drive (in a carriage), rush, hasten, speed, [RV.] &c. &c.; to discharge liquid, trickle, ooze, drip, sprinkle, pour forth ( acc. ), [MBh.] ; [Hariv.] &c.; to issue from ( abl. ), [Bhaṭṭ.] : Caus. स्यन्दयति ( aor. अ॑सिष्यदत्; Ved. inf. स्यन्दयाध्यै), to stream, flow, run, [RV.] ; [Br.] &c.; to cause to flow or run, [Pāṇ. 1-3, 86] Sch. : Desid. सिस्यन्दिषते, सिस्यन्त्सते, सिस्यन्त्सतिGr. : Intens. See अच्छा-√ स्यन्द्, under 3. अच्छ, and next. स्यद् b See रघु-ष्य॑द् and हवन-स्य॑द्.
|