-
वि. कुशल , तरबेज , दोषज्ञ , निपुण , पंडित , प्राज्ञ , विद्वान विशारद , सुज्ञ , हुशार , ज्ञाता .
-
कोविद [kōvida] a. a. Experienced, learned, skilled, wise, proficient (with gen. or loc. but usually in comp.); व्युत्पत्तिरावर्जितकोविदापि [Vikr.1.16;] गुणदोषकोविदः [Śi.14.] 54,69; प्राप्यावन्तीनुदयनकथाकोविदग्रामवृद्धान् [Me.3;] [Ms.7.26;] स्फुटचतुरकथा˚ [Mu.3.1.]
-
को-विद mfn. mf(
आ)n. (√ विद्) experienced, skilled, learned in (loc. gen. , or ifc. e.g. अश्वेषु, or अश्वानाम् or अश्व-कोविद, ‘skilled in horses’), [Mn. vii, 26] ; [MBh.] ; [R.] &c.
-
को-विद m. m.
pl. N. of the क्षत्रियs in कुश-द्वीप, [BhP. v, 20, 16.]
Site Search
Input language: