খেকাৰ

অসমীয়া (Assamese) WN

 noun  থু পেলাওতে বা কাহোতে মুখৰ পৰা ওলোৱা গাঢ় বীজলুৱা পদার্থ বিশেষ   Ex. তেওঁ যেতিয়াই কাহে তেতিয়াই মুখৰ পৰা খেকাৰ ওলায়

HYPONYMY:

খেঁ্কাৰ

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

কফ

Wordnet:

bd हागादै

ben কফ

guj કફ

hin कफ

kan ಕ್ಷೇಷ್ಮ

kas بلغم

kok धरकल

mal കഫം

mar कफ

nep खकार

pan ਕਫ

san कफः

tam எச்சில்

tel ఉమ్మి

urd کف , بلغم