-
गर्ज् [garj] 1 P., 1 U. (गर्जति, गर्जयति-ते, गर्जित
-
To roar, growl; गर्जन् हरिः साम्भसि शैलकुञ्जे [Bk.2.9;15.21;] रणे न गर्जन्ति वृथा हि शूराः Rām.; हृष्टो गर्जति चातिदर्पितबलो दुर्योधनो वा शिखी [Mk.5.6.]
-
गर्ज्
cl. 1. P. गर्जति (perf. जगर्ज, [R.] ; aor. अगर्जीत्, [Bhaṭṭ.] ; p. गर्जत्, or °जमान, [MBh.] ; [Pañcat. i, 23/24] ), to emit a deep or full sound, sound as distant thunder, roar, thunder, growl, [MBh. &c.] ;
-
To emit a deep or thundering sound, thunder; यदि गर्जति वारिधरो गर्जतु तन्नाम निष्ठुराः पुरुषाः [Mk.5.] 32 (and in several other verses of the same Act); गर्जति शरदि न वर्षति वर्षति वर्षासु निःस्वनो मेघः Udb.
Site Search
Input language: