ಉಪದೇಶ

ಕನ್ನಡ (Kannada) WN

 noun  ಒಳ್ಳೆಯದು ಆಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ನಂಬಿಕೆಯ ಹಿತವಾದ ಮಾತುಗಳು ಅಥವಾ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸಬೇಕಾದ ನೀತಿ ಧರ್ಮದ ಭೋದನೆ ಅಥವಾ ತಲೆ ಚಿಟ್ಟುಹಿಡಿಸುವಂತಹ ದೀರ್ಘವಾದ ಹಿತನುಡಿ   Ex. ಭಗವದ್ಗೀತೆಯು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಉಪದೇಶ.

HYPONYMY:

ಧರ್ಮೋಪದೇಶ

ONTOLOGY:

संप्रेषण (Communication) ➜ कार्य (Action) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

ನೀತಿಭೋದೆ ಧರ್ಮೋಪದೇಶ

Wordnet:

asm উপদেশ

ben উপদেশ

guj ઉપદેશ

hin उपदेश

kas نٔصیٖحَت

kok उपदेश

mal ഉപദേശം

mar उपदेश

mni ꯄꯥꯎꯇꯥꯛ

ori ଉପଦେଶ

pan ਉਪਦੇਸ਼

san उपदेशः

tam உபதேசம்

tel ఉపదేశం

urd نصیحت , تعلیمات , بات

 noun  ಉಪದೇಶ ನೀಡುವ ಅವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಭಾವ   Ex. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಉಪದೇಶದ ಲಾಭ ದೊರೆಯಬೇಕು.

ONTOLOGY:

अवस्था (State) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

hin उपदेशता

mar उपदेशता

san उपदेशता

   See : ನೀತಿ