|
EVIDENCE , s.
(Testimony) साक्ष्यं, साक्षिता, प्रमाणं, साधनं, प्रामाण्यं,प्रमाताm.(तृ), क्रियानिर्देशः, साधननिर्देशः; ‘written evidence,’ लेखप्रमाणं, लिखितं, साधनपत्रं; ‘ocular evidence,’ प्रत्यक्षप्रमाणं,साक्षात्प्रमाणं, चाक्षुषज्ञानं; ‘false evidence,’ कौटसाक्ष्यं, कूटसाक्ष्यं;‘want of evidence,’ साक्ष्यभावः, प्रमाणाभावः. —
(Witness) साक्षीm.(न्), प्रमाताm. ( तृ); ‘having evidence,’ साक्षिमान् -मती -मत्(त्). ROOTS: साक्ष्यंसाक्षिताप्रमाणंसाधनंप्रामाण्यंप्रमाता(तृ)क्रियानिर्देशसाधननिर्देशलेखप्रमाणंलिखितंसाधनपत्रंप्रत्यक्षप्रमाणंसाक्षात्प्रमाणंचाक्षुषज्ञानंकौटसाक्ष्यंकूटसाक्ष्यंसाक्ष्यभावप्रमाणाभावसाक्षी(न्)तृसाक्षिमान्मतीमत्(त्)
To EVIDENCE , v. a.प्रमाण (nom. प्रमाणयति -यितुं), प्रमाणिकृ, साक्षिणाor साक्ष्येण or प्रमाणेन साध् (c. 10. साधयति -यितुं) or भू in caus. (भावयति -यितुं) or निर्दिश् (c. 6. -दिशति -देष्टुं) or उपपद् in caus. (-पादयति -यितुं). ROOTS: प्रमाणप्रमाणयतियितुंप्रमाणिकृसाक्षिणासाक्ष्येणप्रमाणेनसाध्साधयतिभू(भावयतियितुं)निर्दिश्दिशतिदेष्टुंउपपद्(पादयति EVIDENCE , s.प्रमाणं; ‘of sense,’ प्रत्यक्षप्रमाणं; ‘of inference,’ अनु-मानप्रमाणं; ‘of analogy,’ उपमानप्रमाणं; ‘of ordeal,’ दिव्यप्रमाणं;‘of profession,’ भोगप्रमाणं; ‘documentary evidence,’ लेख-प्रमाणं; ‘ocular,’ दृक्प्रत्ययः. ROOTS: प्रमाणंप्रत्यक्षप्रमाणंअनुमानप्रमाणंउपमानप्रमाणंदिव्यप्रमाणंभोगप्रमाणंलेखदृक्प्रत्यय
|