अतिशयः [atiśayḥ] [शी-अच्]
Excess, pre-eminence, excellence; वीर्य˚
[R.3.62;] महिम्नां...अतिशयः
[U.4.21;] तस्मिन् विधानातिशये विधातुः
[R.6.11] excellence, highest perfection of art.
Superiority (in quality, rank, quantity &c.); महार्घस्तीर्थानामिव हि महतां कोऽप्यतिशयः
[U.6.11;] often in comp. with adjectives, in the sense of 'exceedingly'; ˚रमणीयः
[Mu.3;] आसीदतिशयप्रेक्ष्यः
[R.17.25;] मुक्ता गुणातिशयसंभृतमण्डनश्रीः
[V.5.19;] or with nouns, meaning 'excellent'; 'excessive'; 'very great'; ˚रयः, अश्वातिशयम् K.8 the best of horses; ˚दारिद्य्रोपहताः.
Advantageous result, one of the superhuman qualities attributed to Jain saints. -a. [अतिशयः अस्त्यर्थे अच् Superior, pre-eminent, excessive, very great, abundant.-Comp.
-उक्तिः f. f.
exaggerated or hyperbolical language, extreme assertion.
a figure of speech, (corr. to hyperbole) said to be of 5 kinds in
[S. D.,] but of 4 in K. P.; निगीर्याध्यवसानं तु प्रकृतस्य परेण यत् । प्रस्तुतस्य यदन्यत्वं यद्यर्थोक्तौ च कल्पनम् ॥ कार्यकारणयोर्यश्च पौर्वापर्य- विपर्ययः । विज्ञेयातिसयोक्तिः सा; Ex. of the first kind: कमल- मनम्भसि कमले च कुवलये तानि कनकलतिकायाम् । सा च सुकुमार- सुभगेत्युत्पातपरम्परा केयम् ॥
verbosity.