अभ्यर्ण

{ abhyarṇa }

A Sanskrit English Dictionary

अभ्य्-अर्ण  mfn.  a mfn. ( fr. √ ऋ, or according to, [Pāṇ. 7-2, 25 fr.] √ अर्द्, in which case it should be written अभ्य्-अर्ण्ण) near, proximate, [Ragh. ii, 32, &c.]

ROOTS:

अभ्य् अर्ण

अभ्य्-अर्ण  n.  n. proximity, [Mālatīm. &c.]

ROOTS:

अभ्य् अर्ण

अभ्य्-अर्ण    b See s.v., p. 76, col. 1.

ROOTS:

अभ्य् अर्ण

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अभ्यर्ण [abhyarṇa] a.  a. [अभि-अर्द्-क्त, अभेश्चाविदूर्ये [P.VII.2.25.] Sk.] Near, proximate, adjoining, being close or near (of space); approaching, drawing near (of time); अभ्यर्णमागस्कृतमस्पृशद्भिः [R.2.32;] आश्रम°ree भूमिः [U.4;] [Mu.6;] [K.69,125,28,286;] कर्णाभ्यर्ण [Māl.5.13;] [Ratn.3.1;] [Bk.3.28.]
-र्णम्   Proximity, vicinity; अन्धकारिणी वनाभ्यर्णे किमुद्भ्राम्यति [Gīt.7;] अभ्यर्णे परिरभ्य निर्भरभरः प्रेमान्धया राधया [Gīt.1,] [Śi.3.21.] य एष भ्राजतेऽभ्यर्णे [Śiva. B.1.14.]

Shabda-Sagara

अभ्यर्ण  mfn.  ( -र्णः-र्णा-र्णं) Near, proximate.
E. अभि near, अर्ण irr. part. past, of अर्द to go.

ROOTS:

अभि अर्ण अर्द