अवचितीं

महाराष्ट्र शब्दकोश

क्रि.वि.  
अकस्मात ; एकाएकीं ; अकल्पितपणें ; सहजगत्या ; अवचट . वरपडा जाहला अवचितां । - ज्ञा ६ . १६८ . ( व . ) क्वचित . [ सं . अव + चित्त ; किंवा अयाचित ; किंवा आहोस्वित ? तुल० सिं . ओचितो ].
०च्या   - क्वचित , केव्हांतरी . तो आमच्याकडे अवचितच्या कवचित येतो .
कवचित   - क्वचित , केव्हांतरी . तो आमच्याकडे अवचितच्या कवचित येतो .
०पर्व  न. एकाएकीं उदभवलेला प्रसंग . नारद बरोबर आहे , अग हें अवचित पर्व । - चित्रसेनगंधर्व नाटक २८ .