आर्षेय

{ ārṣēya }

A Sanskrit English Dictionary

आर्षेय  mfn.  mf( ई)n. relating or belonging to or derived from a ऋषि, of sacred descent
venerable, respectable, [RV.]; [VS.]; [AV.]; [ŚBr.]; KātyŚr. &c.
आर्षेय  m.  m. N. of अग्नि
आर्षेय  n.  n. sacred descent, [AitBr.]; KātyŚr.; [ŚBr. &c.]
N. of several सामन्s.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

आर्षेय [ārṣēya] a.  a. (-यी f.) [ऋषि-ढक्]
Relating to Ṛiṣi.
Worthy, venerable, respectable.
यम् Sacred descent; नानार्षेयप्रवरान्समेतानभ्यर्त्य राजा शिरसा ववन्दे [Bhāg.1.] 19.11.
A collection of Ṛiṣis (ऋषिसमूहः).

Shabda-Sagara

आर्षेय  mfn.  ( -यः-या-यं)
1. Relating or belonging to or derived from a Rishi.
2. Venerable, respectable.
E. ऋषि a sage, ढक् affix; also आर्ष and आर्ष्य.

ROOTS:

ऋषि ढक् आर्ष आर्ष्य

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : शिष्ट