कर्कश [karkaśa] a. a. [कर्क-श]
Hard, rough (opp. कोमल or मृदु); सुरद्विपास्फालनकर्कशाङ्गुलौ
[R.3.55,12.41,13.73;] ऐरावतास्फालनकर्कशेन हस्तेन पस्पर्श तदङ्गमिन्द्रः
[Ku.3.22,1.36;] [Śi.15.1,16.18,63.] Harsh, cruel, merciless (words, conduct &c.); तस्य तद्वचनं श्रुत्वा राक्षसाः कोपकर्कशाः
[Rām.3.53.6.] Violent, strong, excessive; तस्य कर्कशविहारसंभवम्
[R.9.68.] Hardy, strong, muscular, robust.
Strict, imperative, peremptory; प्रभुरिव पुनः कार्ये कार्ये भवत्यतिकर्कशः
[Mv.2.11.] Desperate.
Illconducted, unchaste, unfaithful (as a woman).
Incomprehensible, difficult to comprehend; तर्के वा भृशकर्कशे मम समं लीलायते भारती
[P. R.] Niggardly.
Greatly addicted to (अत्यासक्त); नानागन्धर्वमिथुनैः पानसंसर्गकर्कशैः
[Rām. 4.67.45.] शः A sword.
A substance in आयुर्वेद.
A black sugarcane; cf. Nm. -Comp.
-वेदन a. a. of harsh sensitivity (
[Mātaṅga L.8.24.] )