Dictionaries | References

कास

   { kāsḥ }
Script: Devanagari
See also:  कांस

कास

बर'/बड़ो (Bodo) WN | Bodo  Bodo |   | 
 noun  थामा आरो जिंक एबा थामा आरो थिंनि गलायनानै बानायनाय जाथोसे गलायमोनदेर धातु   Ex. कासखौ थोरसि-लथा बानायनाय बायदिफोराव बाहायनाय जायो
MERO COMPONENT OBJECT:
ONTOLOGY:
मानवकृति (Artifact)वस्तु (Object)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
   see : आयना

कास

हिन्दी (hindi) WN | Hindi  Hindi |   | 

कास

कोंकणी (Konkani) WN | Konkani  Konkani |   | 
 noun  रानवटी जनावरांक, सुकण्यांक, बी मारपाचें काम   Ex. पुर्विल्ल्या काळार राजा म्हाराजा कासाक रानांत वताले
ONTOLOGY:
शारीरिक कार्य (Physical)कार्य (Action)अमूर्त (Abstract)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
 noun  कसल्योय वस्तू दवरपा खातीर कागदाची केल्ली पेटी   Ex. दुकानदार दुकान सजोवपा खातीर नव्यो नव्यो वस्तू काशींतल्यान भायर काडटा
ONTOLOGY:
मानवकृति (Artifact)वस्तु (Object)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
   see : कासाटो

कास

A dictionary, Marathi and English | Marathi  English |   | 
   kāsa a & ad A word of tailors. straight--cloth cut or cutting cloth. Opp. to इराब or इरेफ oblique or obliquely.
   for protection &c. Ex. रघुपति तुझी कास धरिली ॥ तरिं त्वां केली उपेक्षा ॥.

कास

Aryabhushan School Dictionary | Marathi  English |   | 
  f  udder. The tuck of the धोतर or लुगडें.
कास धरणें.   cling to for protection. &c.

कास

 ना.  कंबर , काचा , काष्टा , कासोटा , सोगा ;
 ना.  दुधाची ओटी ( पशूंची );
 ना.  अधार , आश्रय .

कास

मराठी (Marathi) WN | Marathi  Marathi |   | 
 noun  गाय म्हैस वगैरे पशूची दुधाची ओटी   Ex. गाईची कास तटाटली होती
   see : कासोटा

कास

  न. ( गो .) शिकार
  स्त्री. गाय . म्हैस वगैरे पशुंची दुधाची ओटी . ' सुरभीच्या कासेंसीं सुज्ञें होऊनि वत्स लागावें । ' - मो .
  पु. खोकला . ( सं . कास )
  स्त्री. धोतर , लुगडें यांचा कांसोटा , लंगोटी ; काचा ; ( क्रि०घालणें ; खोचणें ; फेडणें ). तैसीच ते कास गुरुराज याची । ; - दावि ४२० ' तुळशीहार गळां । कांसे पितांबर । ' - तुगा २ . ' बलवंतासि बांधणें कांसमग अनर्थासी काय उणें । ' पांप्र ३९ . ३४ . २ ( ल .) आश्रय , आधार . ' कामक्रोधालोभांची कास । न सोडीच पाळीली भाष । ' - ज्ञा १६ . ४४८ . ( सं . कच्छ )
  न. १ ( कों .) कुरळ ( गवताचें ) . ( सं . काश = गवत )
  स्त्री. हलकी किंवा भारी जमीन . ही बागाईंत किंवा जिराईत करण्यासाठीं रयतेस दिलेली असते . या जमिनीचे लहान लहान भाग पाडून ते लागवडीस आणतात , तथापि सरकारसारा मात्र त्या भागांवर किंवा त्यांत उप्तन्न होणार्‍या सरसनिरस पिकांवर न बसवितां संबंध जमिनीवर बसविलेला असतो . केव्हा केव्हां निव्वळ बागाईत किंवा जिराईत जमिनीलाहि कास म्हणतात . ' कासबंदीकासजमीन पहा . २ ( कों .) खाचराचा एक लहान भाग . खत वगैरे सांठविण्यासाठी राखलेला खाचराचाच भाग . ३ ( माण .) दुसरीकडे पुरवणीसाठी किंवा भरीसाठीं बक्षीस दिलेली जमीन . - पु . १ ( कु .) डोंगरावरील वसकस भागांत मशागत केलेली म्हणजे धान्य पेरण्यास योग्य केलेली जमीन . २ ( कु .) रेताड जमिनीचें मोठें खाचर . ( सं . कृष् = कसणें )
   विक्रिवि . १ ( शिंपी ) सरळ . २ सरळ कापलेलें काप्ड ; याच्या उलत इराब , इरेफ = तिरकस .
  स्त्री. वर्ग , प्रत ; वळ . ' लोहार , सुतार , महारमांग यांस पहिली किंवा थोरली कास असें नांव आहे .' - ज्ञाको अ ५२७ . ( सं . कक्षा )
०कसणे   घालणें बांधणें - १ कसोटा घालणें . ' हा सीते ! जरि नत मी कशितोंचि तथापि कास हां - सीते ' २ ( ल .) काम करण्याला तयार असणें ; कंबर बांधुन काम करण्यास तया असणें , संकल्प करणें . ' आणि होय येवढी कास । कासिली जेणें । ' - अमृ७ . १२९ . ' तो पवन म्हणे हूं घाल खलांतिका शिशो कास । ' - मोभीष्म ५ . ३६ . - कासेस लागणें , कास धरणें - एखाद्या बलिष्ठ माणसाच्या आश्रयार्थ जाणें . ' तरी आम्हीं तुझी धरियेली कास । - तुगा १६०७ ' भगवंतांची कास धरावी आणिक आस कशास रे । ' - सेस लावणें - आश्रय देणें ; आधार देणें . ' आमचें चाळकपण कृष्णासि आलेंकांसें लाविलें जनार्दनीं ' - एरुस्व १६ . १६५ .
०घालणें   गाय , म्हैस वगैरे ओटी घालावयाल लागणेम ; गाभण असतां जसजसें दिवस भरत येतात व ती विण्याची वेळ जवळ येतें तसतशी तिची ओटी मोठी होत असते त्याला कास घालणें म्हणतात .

कास

   [कास=ओटी] कास घालणें
   ओटी करणें
   गाय, म्‍हैस वगैरेची प्रसूतीपूर्वी ओटी दिसूं लागणें.
   कास कसणें-घालणें-बांधणें
   कासोटा घालणें
   कासोटा मारणें. ‘घालील न शरणागत कार्या तो कास काय संवर्त।’ -मोद्रोण ४.७४. ‘मी कशितोंचि तथापि कास हा सीते !’-मोहरि ४९-७९. -मोविराट ७.१०. २. काम करण्यास तयार होणें
   कंबर बांधून तयार असणें
   उद्युक्त होणें. ‘कास घालोनि बळकट। झालों कलिकाळावरी नीट।’-तुगा ३३५. -मोभीष्‍म ५.३६.

कास

A Sanskrit English Dictionary | Sanskrit  English |   | 
कास  m. 1.m.word.'">id., [Suśr.] ; [BhP.]
   (also) going, motion, xix, 27">[Śiś. xix, 27] .
कास  mn. 2.mn. for काश (the grass Saccharum spontaneum), [L.]
कास  m. m. the plant moringa pterygosperma">moringa pterygosperma, [L.]
कास  mfn. 3.mfn.fr.कस्, [Pāṇ. 3-1, 140.]

कास

The Practical Sanskrit-English Dictionary | Sanskrit  English |   | 
कासः [kāsḥ] सा [sā]   सा [कास्-घञ्]
   cough, catarrh. मुञ्च शीपेक्त्था उत कास एनम् [Av.1.12.3;] कासश्वासकृतायासः कण्ठे घुरघुरायते [Bhāg.3.3.16.]
   sneezing. -Comp.
-कुण्ठ a.  a. affected with cough. (-ण्ठः) an epithet of yama.-घ्न,
-हृत् a.  a. removing cough, pectoral. (-घ्नः) a medical plant (mar. बेहडा) (-घ्नी) a sort of prickly nightshade, Solanum Jacquini (mar. रिंगणी).
-नाशिनी  N. N. of medicinal plant.
   मर्दः a cure of cough.
   an acid preparation (कासुंदी).

कास

Shabda-Sagara | Sanskrit  English |   | 
कास   r. 1st cl. (ऋ) कासृ (कासते)
   1. To make a bad sound, or one indi- cating disease; to cough.
   2. To shine: see काश.
कास  m.  (-सः)
   1. cough, catarrh.
   2. A species of reed or long grass, (Saccharum spontaneum.)
   3. morunga, (Hyperanthera, &c.) see शीभाञ्जन.
   E. कास् to cough, to make an unpleasant sound, अच् affix: also काश् to shine, &c. see काश.

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP