जट [jaṭa] a. a. [जट्-अच्; जन् उणा˚ टन् अन्त्यलोपश्च] Wearing twisted locks of hair.
-टा [Uṇ.5.3]
The hair matted and twisted together, matted or clotted hair; जटाधरणसंस्कारं द्विजातित्वमवाप्य च
[Mb.12.61.3.] अंसव्यापि शकुन्तनीडनिचितं बिभ्रज्जटामण्डलम्
[Ś.7.11;] जटाश्च बिभृयान्नित्यम्
[Ms.6.6;] [Māl.1.2.] A fibrous root; यत्र मुञ्जावटे रामो जटाहरणमादिशत्
[Mb.12.122.3.] A particular manner of reciting Vedic texts; thus the words नभः रुद्रेभ्यः repeated in this manner would stand thus: नमो रुद्रेभ्यो रुद्रेभ्यो नमो नमो रुद्रेभ्यः
A root in general; ज्ञानविज्ञान- योगेन कर्मणामुद्धरन् जटाः
[Bhāg.3.24.17.] A branch.
The शतावरी plant. -Comp.
-चीरः, टङ्कः, टीरः, धरः, epithets of Śiva.
जटः a mass of twisted hair (in general).
the twisted hair of Śiva; जटाजूटग्रन्थौ यदसि विनिबद्धा पुरभिदा
[G. L.14;] पिङ्गोत्तुङ्गजटाजूटगतो यस्याश्नुते नवः
[Ks.1.18.] -ज्वालः a lamp.
-धर a. a. wearing matted hair.
(रः) a mendicant or ascetic
N. N. of a lexicographer.
N. N. of a people in the south of India,
[Bṛi. S.14.13.] -पाठः the Jaṭā arrangement of a Vedic text.
-भारः mass of braided hair.
-मण्डलम् braided hair forming a coil on the top of the head.
-मौलिः crest of (formed by) clotted hair;
[Ku.2.26.]