बिस

बर'/बड़ो (Bodo) WN

 noun  बै मुवा जायखौ जायोब्ला एबा सोलेराव हाबलाङोब्ला खाराव-माराव जायो एबा माब्लाबा-माब्लाबा जिवा गोमायो   Ex. लैथो सानानै मोननाय बिसखौ अबं शंकरा लोङो

HOLO MEMBER COLLECTION:

बिस हाथाइ

HYPONYMY:

गोमजोर आखु

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm বিহ

ben বিষ

guj ઝેર

hin विष

kan ವಿಷ

kas زَہَر

kok वीख

mal വിഷം

mar विष

mni ꯍꯨ

nep विष

ori ବିଷ

pan ਜ਼ਹਿਰ

san विषम्

tam விஷம்

tel విషము

urd زہر , سم

   See : सानाय, दुखु मोननाय

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. कमळाचा देठ . [ सं . ]
०तंत   तु - पु .
   कमळाच्या देठांतील धागा . जैसा कमळमृनाळ बिसतंत । तैसा सूक्ष्म नाद अत्यं । - एभा २१ . ४०४ . जे मुक्ताफळ भोजन करिती बिसतंतु भक्षुनि फराळ । - मोकर्ण २८ . १७ .
   कमळाचा देंठ . बिसिनी - स्त्री . कमलिनी . सविता बिसिनीसि वरी कीं भेटे तो गुणज्ञ ती कविता । - मोकृष्ण ८६ . २७ . [ बिस ]

A Sanskrit English Dictionary

बिस  f.  n. ( m. only, [Hariv. 15445]; also written वीस; ifc. f( आ).) a shoot or sucker, the film or fibre of the water-lily or lotus, also the stalk itself or that part of it which is underground (eaten as a delicacy), [RV.] &c. &c.
   the whole lotus plant, [MBh. xii, 7974.]