विच्छाय

{ vicchāya }

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  पांढरें ; फटफटित ; फिक्कट ; फिकें . मुखकमल तेयेचें स्वच्छ विच्छाय झालें । - सारुह ३ . ५७ . [ सं . वि + च्छाया ]

A Sanskrit English Dictionary

वि—च्छाय  f.  1. n. (for 2. See p. 950, col. 2) the shadow of a flock of b°, [L.] (also f( आ)., [BhP.])

ROOTS:

वि च्छाय

वि—च्छाय  mfn.  2. mf( आ)n. (for 1. See 1. वि, p.949) destitute of shadow, shadowless, [MW.]

ROOTS:

वि च्छाय

-ता  f. lacking colour or lustre or distinction, pale ( f.), [Kāv.]; [Kathās.]; [BhP.]

ROOTS:

ता

वि—च्छाय  m.  m. a jewel, gem, [L.]

ROOTS:

वि च्छाय

वि-च्छाय    a 1. 2. See pp. 949, 950.

ROOTS:

वि च्छाय

The Practical Sanskrit-English Dictionary

विच्छाय [vicchāya]   a.
Shadowless.
Pale, dim; विलोक्यो- द्विग्नहृदयो विच्छायमनुजं नृपः [Bhāg.1.14.24;] पश्याब्जानि विनि- र्जितानि सहसा गच्छन्ति विच्छायताम् [Ratn.1.24.]
-यः   A gem, jewel.
-यम्   The shadow of a flock of birds; also विच्छाया; विच्छायाभिः प्रधावन्तो गच्छन्तः साधुहंसकैः [Bhāg.8.]

Shabda-Sagara

विच्छाय  n.  ( -यं)
1. The shadow of a flock of birds.
2. A jem.
E. वि a bird, छाय a shadow, which in this sort of compound becomes neuter.

ROOTS:

वि छाय