विधेय [vidhēya] pot. p. pot. p.
To be done or performed.
To be enjoyed or prescribed.
(a) Dependent on, at the disposal of; अथ विधिविधेयः परिचयः
[Māl.2.13.] (b) Subject to, influenced or controlled by, subdued or overpowered by (usually in comp.); निद्राविधेयं नरदेव- सैन्यम्
[R.7.62;] संभाव्यमानस्नेहरसेनाभिसंधिना विधेयीकृतोऽपि
[Māl.1;] आत्मवश्यैर्विधेयात्मा प्रसादमधिगच्छति
[Bg.2.64;] भ्रातुः सौहार्देन विधेयीकृतोऽस्मि
[Mv.7;] [Mu.3.1;] [Śi.3.2;] [R.19.4;] आज्ञाविधेया वयम् Pañch.1.57; विभीषणविधेयाः खलु राक्षसाः
[Pratimā 7.] Obedient, tractable, compliant, submissive; अविधेयेन्द्रियः पुंसां गौरिवैति विधेयताम्
[Ki. 11.33.] To be predicated (in gram. &c.); अत्र मिथ्या- महिमत्वं नानुवाद्यं अपि तु विधेयम्
[K. P.7.] A functionary, one who is in charge of anything; त्वं तस्य भव वश्यश्च विधेयश्च सदानघ
[Rā.2.3.9.] यम् What ought to be done, a duty; विधीयतां तत्र विधेयमुत्तरम्
[Ki.1.25;16.62.] The predicate of a proposition.
-यः A servant, dependant. -Comp.
-अविमर्शः a fault of composition which consists in assigning to the predicate a subordinate position or in expressing it imperfectly (अविमृष्टः प्राधान्येनानिर्दिष्टो विधेयांशो यत्र
[K. P.7;] see examples ad loc.)-आत्मन् m. N. of Viṣṇu.
-ज्ञ a. a. one who knows one's duty; स भृत्यो यो विधेयज्ञः
[Pt.1.337.] पदम् the object to be accomplished.
the predicate; नात्रैषा वचनव्यक्तिः ये यजमाना इत्युद्देशपदम् ऋत्विजः इति विधेयपदम् ŚB. on
[MS. 6.6.2.]