शापः [śāpḥ] [शप्-घञ्]
A curse, an imprecation, anathema; शापेनास्तंगमितमहिमा वर्षभोग्येण भर्तुः
[Me.1,92;] [R. 1.78;5.56,59;11.14.] An oath, asseveration.
Abuse, calumny.
An interdiction, a ban.
Trouble, disturbance (उपद्रव); मुक्तशापं वनं तच्च तस्मिन्नेव तदाहनि
[Rām.1.26.35.] -Comp.
-अन्तः, -अवसानम्, -निवृत्तिः f. f. the end of a curse; शापान्तो मे भुजगशयना- दुत्थिते शार्ङ्गपाणौ
[Me.112;] [R.8.82.] -अम्बु, -उदकम् water used in formularies of cursing.
-अस्त्रः 'having a curse for a weapon', a sage, saint; त्राणाभावे हि शापास्त्राः कुर्वन्ति तपसो व्ययम्
[R.15.3.] -उत्सर्गः the utterance of a curse.
-उद्धारः, -मुक्तिः f. f.,
-मोक्षः release or deliverance from a curse.
-ग्रस्त a. a. labouring under a curse.-प्रदानम् uttering of a curse.
-मुक्त a. a. released from a curse.
-यन्त्रित a. a. restrained by a curse.