ਬੀਜ

ਪੰਜਾਬੀ (Punjabi) WN

 noun  ਫੁੱਲ ਵਾਲੇ ਪੋਦੇ ਜਾਂ ਅਨਾਜ ਦੇ ਉਹ ਦਾਣੇ ਜਾਂ ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਫਲਾਂ ਦੀਆਂ ਉਹ ਗੁਠਲੀਆਂ ਜਿਨਾਂ ਨਾਲ ਉਹੋ ਜਹਿ ਹੀ ਨਵੇਂ ਬੂਟੇ ,ਆਨਾਜ ਜਾਂ ਦਰਖਤ ਉਤਪਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ   Ex. ਕੀਸਾਨ ਕਣਕ ਦੇ ਬੀ ਬੀਜ ਰਿਹਾ ਹੈ

HOLO COMPONENT OBJECT:

ਕੋਆ

HYPONYMY:

ਤਿਲ ਜੀਰਾ ਇਲਾਇਚੀ ਕਮਲ ਬੀਜ ਰੁਦਰਾਕਸ਼ਾ ਅਰਿੰਡ ਜਮਾਇਣ ਕਾਫ਼ੀ ਗੁਠਲੀ ਵੜੇਵਾਂ ਮਖਾਣਾ ਖਸਖਸ ਕਲੌਂਜੀ ਚੀਆ ਬਾਲੰਗਾ ਡਿਠਹੋਰੀ ਬਿਹੀਦਾਨਾ ਅਨਾਰਦਾਣਾ ਕਾਸ਼ਣੀ ਖਿਲੌਰੀ ਰਾਜਮਾ ਕਪਿਲਾ ਗਾਜਰਘਾਹ ਭੱਖੜਾ ਘੰਘਚੀ ਮੁਸ਼ਕਦਾਨਾ ਇਸਬਗੋਲ ਕੁੱਟੂ ਗਾਂਗੇਰੁਕ ਦਿਵਜਾ ਸੋਇਆਬੀਨ ਕਾਕਾਵਾਂ ਨਮੋਲੀ ਕਾਜੂ

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

ਬੀ

Wordnet:

asm বীজ

guj બી

hin बीज

kas بیٛول

kok बीं

mar बी

nep बिउ

ori ବିହନ

san बीजम्

tam விதை

tel విత్తనం

urd بیج , تخم , دانہ

 noun  ਉਹ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦੇਵੇ ਜਾਂ ਉਹ ਭਾਵ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨਵਸ ਉਤਪੰਨ ਹੋਵੇ   Ex. ਮਨੋਹਰ ਦੇ ਵਿਹਾਰ ਨੇ ਸ਼ੀਲਾ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਬੀਜ ਬੀ ਦਿੱਤੇ

ONTOLOGY:

संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

ਬੀ

Wordnet:

ben বীজ

kok बीय

san बीजम्

urd بیچ , تخم