കല്ലു്, മരം, മുതലായവ കൊണ്ടു് ഉണ്ടാക്കിയ ഉരുണ്ട, നാലു വശമുള്ള ഉയര്ന്നു പൊങ്ങിയ ഭാഗം അല്ലെങ്കില് ഇതിന്റെ ഒരു കഷണം.
Ex. തൂണില് നിന്നു് നരസിംഹ ഭഗവാന് പ്രത്യക്ഷനായി.
HYPONYMY:
പായ്മരം. വിജയ സ്തംഭം സ്തംഭം ശംഖ് തൂണ് അതിർത്തി കാല് കുറ്റി ഗരുഡസ്തംഭം ബലികുറ്റി ചതുസ്തംഭം അശോക സ്തംഭം
ONTOLOGY:
मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
തൂണു് ഊന്നു് സ്തംഭം യഷ്ടി സ്ഥൂണ മിനാര് മേഠി സ്തൂപം ചുമടുതാങ്ങി സ്തൂപിക.
Wordnet:
asmস্তম্ভ
bdखामफा
benথাম
gujથાંભલો
hinखंभा
kanಕಂಬ
kasتَھم
kokखांबो
marखांब
mniꯌꯨꯝꯕꯤ
nepखाँबो
oriଖମ୍ବ
panਖੰਭਾ
sanस्तम्भः
tamதூண்
telస్తంభం
urdستون , کھمبا