सप्तमस्कन्धपरिच्छेदः - पञ्चविंशतितमदशकम्

श्रीनारायणके दूसरे रूप भगवान् ‍ श्रीकृष्णकी इस ग्रंथमे स्तुति की गयी है ।


स्तम्भे घट्टयतो हिरण्यकशिपोः कर्णो समाचूर्णय -

न्नाघूर्णज्जगदण्डकुण्डकुहरो घोरस्तवाभूद्रवः ।

श्रुत्वा यं किल दैत्यराजहृदये पूर्वं कदाप्यश्रुतं

काम्पः कश्र्चन सम्पपात चलितोऽप्यम्भोजभूर्विष्टरात् ॥१॥

दैत्ये दिक्षु विसृष्टचक्षुषि महासंरम्भिणि स्तम्भतः

सम्भूतं न मृगात्मकं न मनुजाकारं वपुस्ते विभो ।

किं किं भीषणमेतदद्भुतमिति व्युद्भ्रान्तचित्तेऽसुरे

विस्फूर्जद्धवलोग्ररोमविकसद्वर्ष्मा समाजृम्भथाः ॥२॥

तप्तस्वर्णसवर्णघूर्णदतिरूक्षाक्षं सटाकेसर -

प्रोत्कम्पप्रनिकुम्बिताम्बरमहो जीयात्तवेदं वपुः ।

व्यात्तव्याप्तमहादरीसखमुखं खङ्गोग्रवल्गन्महा -

जिह्णानिर्गमदृश्यमानसुमहादंष्ट्रायुगोड्डोमरम् ॥३॥

उत्सर्पद्वलिभङ्गभीषणहनुं ह्रस्वस्थवीयस्तर -

ग्रीवं पीवरदोश्शतोद्रतनखक्रूरांशुदूरोल्बणम् ।

व्योमोल्लङ्घिघनाघनोपमघनप्रध्वाननिर्द्धावित -

स्पर्द्धालुप्रकरं नमामि भवतस्तन्नरासिंह वपुः ॥४॥

नूनं विष्णुरयं निहन्म्यमुमिति भ्राम्यद्गदाभीषणं

दैत्येन्द्रं समुपाद्रवन्तमधृथा दोर्भ्यां पृथुभ्याममुम् ।

वीरो निर्गलितोऽथ खङ्गफलकौ गृह्णन् विचित्रश्रमान्

व्यावृण्वन् पुनरापपात भुवनग्रासोद्यतं त्वामहो ॥५॥

भ्राम्यन्तं दितिजाधमं पुनरपि प्रोद्गृह्य दोर्भ्यां जवाद्

द्वोरऽथोरुयुगे निपात्य नखरान् व्युत्खाय वक्षो भूवि ।

निर्भिन्दन्नधिगर्भनिर्भरगलद्रक्ताम्बुबद्धोत्सवं

पायंपायमुदैरयो बहु जगत्संहारिसिंहारवान् ॥६॥

त्यक्त्वां तं हतमाशु रक्तलहरीसिक्तोन्नमद्वर्ष्मणि

प्रत्युत्पत्य समस्तदैत्यपटलीं चाखाद्यमाने त्वयि ।

भ्राम्यद्भूमिविकम्पिताम्बुधिकुलं व्यालोलशैलोत्करं

प्रोत्सर्पत्खचरं चराचरमहो दुःस्थामवस्थां दधौ ॥७॥

तावन्मांसवसाकरालवपुषं घोरान्त्रमालाधरं

त्वां मध्येसभमिद्धरोषमुषितं दुर्वारगुर्वारम् ।

अभ्येतुं न शशाक कोऽपि भुवने दूरे स्थिता भीरवः

सर्वे शर्वविरिञ्चवासवमुखाः प्रत्येकमस्तोषत ॥८॥

भूयोऽप्यक्षतरोषधाम्नि भवति ब्रह्माज्ञया बालके

प्रह्रादे पदयोर्नमत्यपभये कारुण्यभाराकुलः ।

शान्तस्त्वं करमस्यं मूर्ध्रि समधाः स्तोत्रैरथोद्रायत -

स्तस्याकामधियोऽपि तेनिथ वरं लोकाय चानुग्रहम् ॥९॥

एवं नाटितरौद्रचेष्टित विभो श्रीतापनीयाभिध -

श्रुत्यन्तस्फुटगीतसर्वमहिमन्नत्यन्तशुद्धाकृते ।

तत्तादृङ्निखिलोत्तरं पुनरहो कस्त्वां परो लङ्घयेत्

प्रह्रादप्रिय हे मरुत्पुरपते सर्वामयात्पाहि माम् ॥१०॥

॥ इति नरसिंहावतारवर्णनं पञ्चविंशतितमदशकं समाप्तम् ॥


References : N/A
Last Updated : November 11, 2016

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP