नवमस्कन्धपरिच्छेदः - षट्त्रिंशत्तमदशकम्

श्रीनारायणके दूसरे रूप भगवान् ‍ श्रीकृष्णकी इस ग्रंथमे स्तुति की गयी है ।


अत्रेः पुत्रतया पुरा त्वमनसूयायां हि दत्ताभिधो

जातः शिष्यनिबन्धतन्द्रितमनाः स्वस्थश्र्चरन् कान्तया ।

दृष्टो भक्ततमेन हैहृयमहीपालेन तस्मै वरा -

नष्टैश्र्वर्यमुखान् प्रदाय ददिथ स्वेनैव चान्ते वधम् ॥१॥

सत्यं कर्तुमथार्जुनस्य च वरं तच्छक्तिमात्रानतं

ब्रह्मद्वेषि तदाखिलं नृपकुलं हन्तुं च भूमेर्भरम् ।

संजातो जमदग्नितो भृगकुले त्वं रेणुकायां हरे

रामो नाम तदात्मजेष्ववरजः पित्रोरधाः सम्मदम् ॥२॥

लब्धाम्नायगणश्र्चतुर्दशवया गन्धर्वराजे मना -

गासक्तां किल मातरं प्रति पितुः क्रोधाकुलस्याज्ञया ।

ताताज्ञातिगसौदरैः सममिमां छित्त्वाथ शान्तात् पितु -

स्तेषां जीवनयोगमापिथं वरं माता च तेऽदाद्वरान् ॥३॥

पित्रा मातृमुदे स्तवाहृतवियद्धेनोर्निजादाश्रमात्

प्रस्थायाथ भृगोर्गिरा हिमगिरावाराध्य गौरीपतिम् ।

लब्ध्वा तत्परशुं तदुक्तदनुजच्छेदी महास्त्रादिकं

प्राप्तो मित्रमथाकृतव्रणमुनिं प्राप्यागमः स्वाश्रमम् ॥४॥

आखेटोपगतोऽर्जुनः सुरगवीसम्प्राप्तसम्पद्गणै -

स्त्वत्पित्रा परिपूजितः पुरगतो दुर्मन्त्रिवाचा पुनः ।

गां क्रेतुं सचिव न्ययुङक्त कुधिया तेनापि रुन्धन्मुनि -

प्राणक्षेपसरोषगोहतचमूचक्रेण वत्सो हृतः ॥५॥

शुक्रोज्जीविततातवाक्यचलितक्रोधोऽथ सख्या समं

बिभ्रद् ध्यातमहोदरोपनिहितं चापं कुठारं शरान् ।

आरुढः सहवाहयन्तृकरथं माहिष्मतीमाविशन्

वाग्भिर्वत्समदाशुषि क्षितिपतौ सम्प्रास्तुथाः सङ्गरम् ॥६॥

पुत्राणामयुतेन सप्तदशभिश्र्चाक्षौहिणीभिर्महा -

सेनानीभिरनेकामित्रनिवहैर्व्याजृम्भितायोधनः ।

सद्यस्त्वक्तकुठारबाणाविदलन्निश्शेषसैन्योत्करो

भीतिप्रद्रुतनष्टशिष्टतनयस्त्वामापतद्धैहयः ॥७॥

लीलावारितनर्मदाजलवलल्लङ्केशगर्वापह -

श्रीमद्बाहुसहस्रमुक्तबहुशस्त्रास्त्रं निरुन्धन्नमुम् ।

चक्रेत्वय्यथ वैष्णवैऽपि विफले बुद्धवा हरिं त्वां मुदा

ध्यायन्तं छितसर्वदोषमवधीः सोऽगात् परं त पदम् ॥८॥

भूयोऽमर्षितहैहयात्मजगणैस्ताते हते रेणुका -

माघ्नानां हृदयं निरीक्ष्य बहुशो घोरां प्रतिज्ञा वहन् ।

ध्यानानीतरथायुधस्त्वमकृथा विप्रद्रुहः क्षत्रियान्

दिक्चक्रे षु कुठारयन् विशिखयन् निःक्षत्रियां मेदिनीम् ॥९॥

तातोज्ज्ीवनकृन्नृपालककुलं त्रिस्सप्तकुत्वो जयन्

सर्ंप्याथ समन्तपञ्चकमहारक्तह्रदौघे पितृन् ।

यज्ञे क्ष्मामपि काश्यपादिषु दिशन् शाल्वेन युध्यन् पुनः

कृष्णोऽमुं निहनिष्यतीति शमितो युद्धात कुमारैर्भवान् ॥१०॥

न्यस्यास्त्राणि महेन्द्रभूभृति तपस्तन्वन् पुनर्मज्जितां

गोकर्णाविधि सागरेण धरणीं दृष्ट्वार्थितस्तापसैः ।

ध्यातेष्वासधृतानलास्त्रचकितं सिन्धुं स्त्रुवक्षेपणा -

दुत्सार्योद्धृतकेरलो भृगुपते वातेश संरक्ष माम् ॥११॥

॥ इति परशुरामावतारवर्णनं षट्त्रिंशत्तमदशकं समाप्तम् ॥


References : N/A
Last Updated : November 11, 2016

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP