आपदुद्धारकदुर्गास्तोत्रम् - नमस्ते शरण्ये शिवे सानुकम...

नमस्ते शरण्ये शिवे सानुकम्पे
नमस्ते जगद्व्यापिकेविश्वरूपे ।
नमस्ते जगद्वन्द्य पादारविन्दे
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥१॥

नमस्ते जगत्‌चिन्त्यमानस्वरूपे
नमस्ते महायोगिनि ज्ञानरूपे ।
नमस्ते नमस्ते सदानन्दरूपे
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥२॥

अनाथस्य दीनस्य तृष्णातुरस्य
भयार्तस्य भीतस्य बद्धस्य जन्तोः ।
त्वमेका गतिर्द्देवि निस्तारकर्त्री
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥३॥

अरण्ये रणॆ दारुणॆ शत्रुमध्ये-
ऽनले सागरे प्रान्तरे राजगेहे ।
त्वमेकागतिर्देवि निस्तारनौका
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥४॥

अपारे महादुस्तरेऽत्यन्तघोरे
विपत्सागरे मज्जतां देहभाजाम् ।
त्वमेका गतिर्द्देवि निस्तारहेतुः
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥५॥

नमश्चण्डिकेचण्डदुर्द्दण्डलीला-
समुत्खण्डिताखण्डिताशेषशत्रो ।
त्वमेका गतिर्द्देवि निस्तारबीजं
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥६॥

त्वमेवाघभावाधृता सत्यवादी
नजाताजित क्रोधनात्क्रोधनिष्ठा ।
इडा पिङ्गलात्वं सुषुम्नाच नाडी
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥७॥

नमॊ देवि दुर्गे शिवे भीमनादे
सरस्वत्यरुन्धत्यमॊघस्वरूपे ।
विभूतिः शची कालरात्रिः सती त्वं
नमस्ते जगत्तारिणि त्राहि दुर्गे ॥८॥

शरणमसि सुराणां सिद्धविद्याधराणां
मुनिमनुजपशूनां दस्युभिस्त्रासितानाम् ।
नृपतिगृहगतानां व्याधिभिः पीडितानां
त्वमसि शरणमेका देवि दुर्गे प्रसीद ॥९॥

सर्वं वा श्लोकमेकं वा यः पठेद्भक्तिमान् सदा ।
स सर्वं दुष्कृतं त्यक्त्वा प्राप्नॊति परमं पदम्
पठनादस्य भूतेशि किं न सिध्यति भूतले ॥१०॥