एका कुत्र्याने लांडगा आणि गिधाड यांना पंच नेमून, त्यांच्यापुढे बोकडावर कर्जाबद्दल फिर्याद केली. पंचांनी कुत्र्याचा साक्षीपुरावा न घेता व प्रतिवादी बोकडाच्या भाषणाकडे लक्ष न देता बोकड अपराधी आहे, असा निकाल दिला. मग कुत्र्याने बोकडाचा तात्काळ जीव घेतला व त्याचे मांस त्या तिघा लुच्चांनी वाटून खाल्ले.
तात्पर्य - फिर्यादी आणि न्यायाधीश हे एक झाल्यावर प्रतिवादी किंवा आरोपी यांचा नाश होण्यास उशीर लागत नाही.