श्रीशुक उवाच ।
एवं भगवतादिष्टा यादवाः कुरुनन्दन ।
गन्तुं कृतधियस्तीर्थं स्यन्दनान् समयूयुजन् ॥३९॥
शुक म्हणे कौरवनंदना । ऐकें परिक्षिति सज्ञाना ।
कृष्णें दिधली अनुज्ञा । तीर्थविधाना प्रभासा ॥९॥
यादव उठिले गाढे । रथीं जुंपिले जी घोडे ।
येर धांवती येरांपुढें । चहूंकडे लगबग ॥३१०॥