अनुतप् [anutap] 1
[P.] To heat; vex, annoy (fig.).
(4 A. or pass.) To repent, grieve, be sorry for, be stung with remorse; विविधैरनुतप्यन्ते दयितानुनयैर्मनस्विन्यः
[V.3.5] (v. l. for निर्मृतैर्व्यपत्रपन्ते &c.); तेनानिमित्तेन तथा न पार्थस्त- योर्यथा रिक्ततयानुतेपे
[Ki.17.4.] -Caus. To pain, afflict, distress विरहः किमिवानुतापयेद्वद बाह्यैर्विषयैर्विपश्चितम्
[R.8.89.]