अपवृत् [apavṛt] 1 A. To turn back, turn away, depart; तस्मादपावर्तत दूरकृष्टा
[R.6.58;] तस्मादपावर्तत कुण्डिनेशः 7.33.-Caus.
To turn back or away, turn aside, bend; व्यपोढपार्श्वैरपवर्तितत्रिकाः
[Ki.4.15;] आसक्ततिर्यगपवर्तितदृष्टि वक्त्रम् (वहन्ती)
[Māl.1.4.] (Math.) To divide (as by a common measure) without remainder; समेन केनाप्यपवर्त्य- हारभाज्यौ भजेद्वा सति संभवे तु
[Līlā.] To reduce to a common measure.