1.-द्रु॑ह्यति (aor. Subj. 3. pl. -द्रुहन्; perf. 1. p. -दुद्रो॑ह) to hate, seek to injure or maliciously assail,
[RV.] &c.:
Desid. (p.
-दुद्रुक्षत्)
id. ,
[Kāṭh.] अभि-द्रुह् mfn. 2.mfn. seeking to injure, inimical, [RV. i, 122, 9] (nom. -ध्रु॑क्), and ii, 27, 16 (cf. अ॑न्-अभिद्रुह्.)