अविनय [avinaya] a. a. [न. ब.] Immodest, insolent, ill-behaved ill-mannered.
यः Want of good manners or modesty; बहवोऽविनयान्नष्टा राजानः सपरिच्छदाः
[Ms.7.4,41.] Rude behaviour, rudeness, immodest or rude act; ˚बहुलतया चाभिनवयौवनस्य
[K.143;] अयमाचरत्यविनयं मुग्धासु तपस्विकन्यासु
[Ś.1.24;] indecorum, impropriety of conduct.
Incivility, disrespect.
Offence, crime, fault; श्रुत्वैव हास्तिनपुरं द्यूतं चाविनयोत्थितम्
[Mb.3.14.22.] Pride, arrogance, insolence; अविनयमपनय विष्णो Śaṅkara.