कुण्डल

{ kuṇḍalḥ, kuṇḍala }

Puranic Encyclopaedia

KUṆḌALA II   An urban region in ancient India. [Bhīṣma Parva, Chapter 9, Verse 63] .

हिन्दी (hindi) WN

See : कर्णकुंडल, कुंडल

A Sanskrit English Dictionary

कुण्डल  f.  n. ( ifc. f( आ).; g. सिध्मा-दि and अर्धर्चा-दि) a ring, ear-ring, [ĀśvGṛ.]; [Lāṭy.]; [Mn.] &c.
a bracelet, [Śiś. vi, 27]
a fetter, tie, [L.]
the coil of a rope, [L.]
a particular disease of the bladder, [Car.]
a rope, [Jātakam.]
कुण्डल  m.  m. (in music) a kind of measure
N. of a नाग, [MBh. i, 2154]
कुण्डल  m.  m. pl. N. of a people ( v.l. कुण्ठक), [MBh. vi]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

कुण्डलः [kuṇḍalḥ] लम् [lam]   लम् [कुण्ड-मत्वर्थे ल]
An ear-ring; श्रोत्रं श्रुतेनैव न कुण्डलेन [Bh.2.71;] [Ch. P.11;] [Ṛs.2.2,3.19;] [R.11.15.]
A bracelet; [Śi.6.27.]
The coil of a rope.
A fetter, tie, collar.

Shabda-Sagara

कुण्डल  n.  ( -लं)
1. An earring.
2. A bracelet.
3. A fetter, a tie, a collar. f. ( -ली)
1. Mountain ebony: see काञ्चन.
2. Guruchi, a plant, (Menis- permum glabrum.) see गुडूची.
3. Cowach.
E. कुडि to preserve, कलच् aff.

ROOTS:

कुडि कलच्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

कुण्डल- noun  एका जाति: ।   Ex. महाभारते युद्धे कुण्डलाः समाहूताः

SYNONYM:

कुण्डल: कुण्ठकः