कुथणें

महाराष्ट्र शब्दकोश

अक्रि १ जोरानें ठोकतांना , शौचास बसतांना , मोठे वजन उचलतांना मोठ्यानें कण्हणे . २ आरंभिलेले कार्य विरुद्ध झाल्यामुलें खेद करणें . ' पायलीचें उठतें आणि घरदार कुथतें .' ३ बळानें कार्यसिद्ध करण्याचा यत्‍न करणें ; जंगजंग पछाडणें ; गुरगुरणें .' हें जें मिळोनियां मेळे । कुंथती वीरवृत्तीचेनिक बळें । ' - ज्ञा . ११ . ४५९ . ( सं . कुन्थ = क्लेश भोंगणें )