क्षुद् [kṣud] 7 U. (क्षुणत्ति, क्षुन्ते, क्षुण्ण)
To tread or trample upon, strike against, crush (under the foot), bruise, pound down; क्षुणद्मि सर्पान् पाताले
[Bk.6.36;] ते तं व्याशिषता- क्षौत्सुः पादैर्दन्तैस्तथाच्छिदन् 15.43;17.66.
To move, be agitated (Ā.); क्षोदन्तं आपो रिणते वनानि
[Rv.5.58.6.] -With
-प्र to crush, bruise, pound; मित्रघ्नस्य प्रचुक्षोद गदयाङ्गं विभीषणः
[Bk.14.33.] क्षुद् [kṣud] f. f. Grinding, crushing.
क्षुद् [kṣud] f. f.,
क्षुधा Hunger; सीदति क्षुधा
[Ms.7.134,4.187.] Food. -Comp.
-अन्वित, -आर्त, -आविष्ट a. a. afflicted by hunger.
-क्षाम a. a. emaciated by hunger;
[Mb.1.5.1;] [Bh.2.29.] -पिपासित a. a. hungry and thirsty;
[Ms.8.93.] -निवृत्तिः f. cessation of hunger, appeasing of appetite (in general).
-शान्तिः f. f. (क्षुधाशान्तिः) allaying hunger, satisfaction;
[Bh.]