जितात्मन्

A Sanskrit English Dictionary

जितात्मन्  mfn.  mfn. self- subdued, [MBh.]; ii, 4, 9/10"> [Pañcat. ii, 4, 9/10]
अ   (- neg.), vii, 34"> [Mn. vii, 34]
जितात्मन्  m.  m. N. of one of the विश्वे-देवाs, xiii, 4356."> [MBh. xiii, 4356.]

Shabda-Sagara

जितात्मन्  mfn.  ( -त्मा-त्मा-त्म) self- subdued, void of passion.
    E. जित, and आत्मन् spirit. जितः वशीकृतः आत्मा इन्द्रियं मनः वा येन .

ROOTS:

जित आत्मन् जितः वशीकृतः आत्मा इन्द्रियं मनः वा येन .