|
स्त्री. ( वेदांत ) एक जर नसेल तर बाकीच्या दोहोंची सिद्धी होणार नाही अशा तर्हेने एकमेकांशी संबद्ध असलेल्या तीन गोष्टींचा समुच्चय ; कर्ता , कर्म व क्रिया अशा संबंधाने परस्परांशी संबद्ध असलेला तिघांचा समुदाय . त्रिपुटी अनेक आहेत . जसेः - परमेश्वर , आत्मा व जगत ; ज्ञेय , ज्ञाता व ज्ञान ; ध्येय , ध्याता व ध्यान ; कर्ता , कर्म व क्रिया ; दृश्य , द्रष्टा व दर्शन ; ब्रह्म , माया व जीव ; लक्ष , लक्षिता व लक्षण ; साध्य , साधक व साधन ; उपमा , उपमेय व उपमान ; तस्यैवाहम , तवैवाहम व त्वमेवाहम इ० परी अज्ञानाच्या पटी । अन्यथा ज्ञानाचे चित्र उठी । तेथ चितारणे हे त्रिपुटी । प्रसिद्ध जे कां । - ज्ञा १८ . ४६० . भ्रमाची त्रिपुटी वाढवी सदा । - एभा २ . ४५९ . ध्येय ध्याता ध्यान । ज्ञेय ज्ञाता ज्ञान । नुरे भज्य भजक भजन । म्हणे त्रिपुटी जपे गेलि विसरोनि । तटस्थ वाणी निगमाची । परमेश्वर , आत्मा , जगत या त्रिपुटीच्या स्वरुपाबद्दल सदर शास्त्रांच्या ज्या नव्या नव्या कल्पना प्रसिद्ध होत आहेत ...... - टिले ४ . ४८४ . [ सं . त्रि + पुट ] ०कारण न. त्रिपुटी . जेथे ज्ञेय ज्ञाता ज्ञान निश्चित । ध्येय ध्याता ध्यान नाठवत । त्रिपुटीकारण नाही जेथे । निजे तेथे निज बाळा । [ त्रिपुटी + कारण ]
|