परवत्

{ paravat }

A Sanskrit English Dictionary

पर—वत्  n.  1. ind. like a stranger, [Kathās.]

ROOTS:

पर वत्

पर—वत्  mfn.  2. mfn. subject to or dependent on ( instr., gen. loc. or comp.), subservient, obedient, [MBh.]; [Kālid.]

ROOTS:

पर वत्

helpless, destitute, [Mālatīm. viii, 9/10]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

परवत् [paravat]   a.
Dependent upon or subject to another, ready to obey; सा बाला परवतीति मे विदितम् [Ś.3.2;] भगवन्- परवानयं जनः [R.8.81;2.56;] oft. with instr. or loc. of person; भ्रात्रा यदित्थं परवानसि त्वम् [R.14.59.]
Deprived of strength, rendered powerless; परवानिव शरीरोपतापेन [Māl.3.]
Completely under the influence of (another), not master of oneself, overpowered or overcome; विस्मयेन परवानस्नि [U.5;] आनन्देन परवानस्मि [U.3;] साध्वसेन [Māl.6.]
Devoted to.

Shabda-Sagara

परवत्  mfn.  ( -वान्-वती-वत्) Dependent, subject.
E. पर another, मतुप् aff.

ROOTS:

पर मतुप्