मन्त्रिन् [mantrin] a. a. [मन्त्रयते मन्त्र् णिनि]
Wise, clever in counsel.
Familiar with sacred texts or spells.
Ved. Eloquent. -m.
A minister, counsellor, a king's minister; अजिताधिगमाय मन्त्रिभिर्युयुजे नीतिविशारदैरजः
[R.8.] 17;
[Ms.8.1.] A conjurer, an enchanter.
(In chess) The queen.
(In astrol.) The 12th mansion.-Comp.
-धुर a. a. able to bear the burden of a minister's office; सुसंवृतो मन्त्रिधुरैरमात्यैः शास्त्रकोविदैः
[Rām.2.1.16.] -पतिः, -प्रधानः, -प्रमुखः, -मुख्यः, -वरः, -श्रेष्ठः the prime minister, premier.
-परिषद् a council of ministers; इन्द्रस्य हि मन्त्रिपरिषद् ऋषीणां सहस्रम्
[Kau.A.1.15.] -प्रकाण्डः an excellent or eminent minister.
-श्रोत्रियः a minister conversant with the Vedas.