मुर्छ् [murch] 1 P. (मूर्छति, मूर्छित or मूर्त; the word is written as मूर्छ् or मूर्च्छ्)
To settle into a solid from, coagulate, congeal.
To faint, swoon, faint away; lose consciousness, become senseless; पतत्युद्याति मूर्च्छत्यपि
[Gīt.4;] क्रीडानिर्जितविश्वमूर्च्छितजनाघातेन किं पौरुषम्
[Gīt.3;] [Bk.15.55.] To grow, increase, become strong or powerful; मुमूर्च्छ सहजं तेजो हविषेव हविर्भुजः
[R.1.79;] मुमूर्च्छ सख्यं रामस्य 12.57; मूर्च्छन्त्यमी विकाराः प्रायेणैश्वर्यमत्तेषु
[Ś.5.18;] [Ki.16.8,] 59.
To gather strength, thicken, become dense, prevail; तमसां निशि मूर्च्छताम्
[V.3.7.] (a) To take effect on; छाया न मूर्च्छति मलोपहतप्रसादे शुद्धे तु दर्पणतले सुलभावकाशा
[Ś.7.32;] हर्म्येषु मूर्छन्ति न चन्द्रपादाः
[R.16.18] 'are not reflected' &c. (b) To prevail against, have power against; न पादपो- न्मूलनशक्ति रंहः शिलोच्चये मूर्छति मारुतस्य
[R.2.34.] To fill, pervade, penetrate, spead over;
[Ku.6.59;] [R.6.9.] To be a match for.
To be frequent.
To cause to sound loudly. -Caus. (मूर्छयति-ते)
To stupefy, cause to faint; म्लेच्छान् मूर्छयते
[Gīt.1.] To strengthen, increase.
To excite, stir up.
To cause to sound loudly, play on (as musical instrument); इमास्तन्त्रीः सुमधुराः ...... मूर्च्छयित्वा सुमधुरं गायतां विगतज्वरौ
[Rām.7.93.] 13;
[Bhāg.1.6.33.]