वरु

{ varu }

प्राचीन चरित्रकोश

वरु n.  एक व्यक्तिनाम [ऋ. ८.२३.२८, २४.२८, २६.३] । इसका निर्देश प्रायः सर्वत्र सुषामन् के साथ प्राप्त है ( सुषामन् देखिये ) ।
वरु (आंगिरस) n.  एक वैदिक सूक्तद्रष्टा [ऋ. १०. ९६] ।

महाराष्ट्र शब्दकोश

  स्त्री. 
  पु. मनुष्य ; वर . संपूर्ण सींहुं ना वरु । देवता अंगीचि वीभिचारु । - ऋ ७२ .
   अत्युच्चता ; थोर पात्रता ( मर्यादित अर्थाने विशेषतः खाद्याबद्दल वापरतात .
   ( सामा . ) वरव पहा . [ सं . वर ]

A Sanskrit English Dictionary

वरु   ( accord. to [Sāy.]) N. of a man, [RV. viii, 23, 28; 24, 28; 25, 2] (only in वरो, which is always followed by सुषाम्णे, and should be a voc., but accord. to others, ought to form the one word वरोसुषामन् a proper N.)

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वरु [varu] रू [rū] कः [kḥ]   (रू) कः [Uṇ.4.43] A species of inferior grain.