वल्ग् [valg] 1 U. (वल्गति-ते, वल्गित)
To go, move, shake; वल्गतः शत्रुमभितः
[Bhāg.1.44.1;] वल्गद्गरीयःस्तनकम्प्रकञ्चुकम्
[Śi.12.2.] To leap, bounce, bound, go by leaps, gallop (fig. also); वल्गु वल्गन्ति सूक्तयः
[Pt.1.62.] To dance, prance; द्वारे हेमविभूषणाश्च तुरगा वल्गन्ति यद् दर्पिताः
[Bh.3.148;2.125;] [Śi.18.53.] To be pleased;
[Bk. 13.28.] To eat; निर्जिताखिलमहार्णवौषधिस्यन्दसारममृतं ववल्गिरे
[Śi.14.29.] To swagger, vaunt; विद्यासद्मविनिर्गलत्कणमुषो वल्गन्ति चेत् पामराः
[Bv.1.72.]