Dictionaries | References

वाच्

   { vāc }
Script: Devanagari

वाच्     

वाच् n.  सावर्णि मनु के नौ पुत्रों में से एक [वायु. १००.२२]
वाच् (आम्भृणी) n.  एक वैदिक सूक्तद्रष्ट्री [ऋ. १०.१२५] । इसके द्वारा रचित ऋग्वेद का सूक्त तेजस्वी विचारों से ओतप्रोत भरा हुआ है, जहॉं इसने वाणी का सामर्थ्य निम्नलिखित शब्दों में बताया है, ‘जो ज्ञान देव एवं मानवों के लिए अप्राप्य है, वह में बता सकती हूँ, ब्राह्मण बन सकती हूँ। ऋषि बना सकती हूँ, बुद्धिमान बना सकती हूँ, मेरे पास रुद्र का धनुष सदैव सज्ज है, जिसकी सहाय्यता से मैं समस्त ब्रह्मद्वेष्टा शत्रुओं का नाश कर सकती हूँ’ [ऋ.१०.१२५.५-७]

वाच्     

A Sanskrit English Dictionary | Sanskrit  English
वाच्  f. f. (fr.वच्) speech, voice, talk, language (also of animals), sound (also of inanimate objects as of the stones used for pressing, of a drum &c.), [RV.] &c. &c. (वाचम्-√ ऋ, ईर्, or इष्, to raise the voice, utter a sound, cry, call)
वाचं-√ वद्   a word, saying, phrase, sentence, statement, asseveration, [Mn.] ; [MBh.] &c. (, to speak words; वाचं व्या-√ हृ, to utter words; वाचं-√ दा with dat., to address words to; वाचा सत्यं-√ कृ, to promise verbally in marriage, plight troth)
ROOTS:
वाचं √ वद्
वाचः साम   Speech personified (in various manners or forms e.g. as वाच्आम्भृणी in [RV. x, 125] ; as the voice of the middle sphere in [Naigh.] and, [Nir.] ; in the वेद she is also represented as created by प्रजा-पति and married to him; in other places she is called the mother of the वेदs and wife of इन्द्र; in [VP.] she is the daughter of दक्ष and wife of कश्यप; but most frequently she is identified with भारती or सरस्वती, the goddess of speech; and वाचो व्रतम्N. of सामन्s, [ĀrṣBr.] ; वाचः स्तोमः, a partic.एकाह, [ŚrS.] )

वाच्     

वाच् [vāc]  f. f. [वच्-क्विप् दीर्घोऽसंप्रसारणं च [Uṇ.2.67] ]
A word, sound, an expression (opp. अर्थ); वागर्थाविव संपृक्तौ वागर्थप्रतिपत्तये [R.1.1.]
Words, talk, language, speech; वाचि पुण्यापुण्यहेतवः [Māl.4;] लौकिकानां हि साधूनामर्थं वागनुवर्तते । ऋषीणां पुनराद्यानां वाचमर्थोऽनुधावति [U.1.1;] विनिश्चितार्थामिति वाचमाददे [Ki.1.3] 'spoke these words', 'spoke as follows'; [R.1.49;] [Śi.2.13,23;] [Ku.2.3.]
A voice, sound; अशरीरिणी वागुदचरत् [U.2;] मनुष्यवाचा [R.2.33.]
An assertion, a statement.
An assurance, a promise.
A phrase, proverb, saying.
 N. N. of Sarasvatī, the goddess of speech.
Comp. अपहारकः (वागपहारकः) a 'stealer of speech', a reader of prohibited texts; [Ms.11.51.]
a liar (मिथ्यावादी).
-अपेत (वागपेत) a.  a. dumb.
-अर्थः (वागर्थः)   a word and its meaning; वागर्थाविव संपृक्तौ [R.1.1;] see above.
-असिः   cutting speech (cutting like a sword); स्फुरन्नसाधोर्विवृणोति वागसिः [Ki.14.12.]
-आडम्बरः, (-वागाडम्बरः)   verbosity, bombast.
-आत्मन् a.  a. (वागात्मन्) consisting of words; ऋषे प्रबुद्धोऽसि वागात्मनि ब्रह्मणि [U.2.]
पथः(वाक्पथः) a moment fit for speech.
the range of speech.-पाटवम् (वाक्पाटवम्) eloquence.
-पारीणः (वाक्पा- रीणः)   beyond the range of speech; वाक्पारीणरुचिः स चेन्मुखमयं पद्मः प्रिये तावकम् [N.22.14.]
पारुष्यम् (वाक्पारु ष्यम्) severity of language.
violence in words, abusive or scurrilous language, defamation; एवं दण्डविधिः प्रोक्तो वाक्पारुष्यस्य तत्त्वतः [Ms.8.278.]
-प्रचोदनम् (वाक्प्रचो- दनम्)   an order expressed in words.
-प्रतोदः (वाक्प्र- तोदः)   'the goad of words', goading or taunting language.
-प्रलापः (वाक्प्रलापः)   eloquence.
-बन्धनम् (वाग्बन्धनम्)   stopping the speech, silencing; व्रीडार्ता प्रकरोति दाडिमपलव्याजेन वाग्बन्धनम् [Amaru.16.]
-भट (वाग्भटः)  N. N. of a writer on medicine.
-मनस  n. n. (the duel-वाङ्मनसी in Vedic language) speech and mind; अथैनं तुष्टुवुः स्तुत्यमवाङ्मनसगोचरम् [R.1.15;] अतीतः पन्थानं तव च महिमा वाङ्मनसयोः [Śiva-mahimna 2.]
-मात्रम् (वाङ्मात्रम्)   mere words.
-मुखम् (वाङ्मुखम्)   the beginning or introduction of a speech, an exordium, a preface.-यत a. (-वाग्यत) one who has controlled or curbed his speech, silent.
-यमः (वाग्यमः)   one who has controlled his speech, a sage.
-यामः (वाग्यामः)   a dumb man.
-युद्धम् (वाग्युद्धम्)   a war of words, (hot) debate or discussion, controversy.
-रोधः (वाग्रोधः)   stopping the speech, silencing.
वज्रः (वाग्वज्रः) adamantine words; अहह दारुणो वाग्वज्रः [U.1.]
harsh or severe language.
-विद् a.  a. (वाग्विद्) eloquent.
-विदग्ध a.  a. (वाग्विदग्ध) skilled in speech. (-ग्धा) a sweet-speaking or fascinating woman.
-विनिःसृत a.  a. (वाग्विनिःसृत) put forth by speech; वाच्यर्था नियताः सर्वे वाङ्मूला वाग्वि- निःसृताः । तां तु यः स्तेनयेद्वाचं स सर्वस्तेयकृन्नरः ॥ [Ms.4.256.] -विभवः (वाग्विभवः) stock or provision of words, power of description, command of language; नास्ति मे वाग्विभवः प्रशंसितुम् [V.3;] रघूणामन्वयं वक्ष्ये तनुवाग्विभवोऽपि सन् [R.1.9;] [Māl.1.26.]
-विलासः (वाग्विलासः)   graceful or elegant speech.
-विलासिन्  m. m. (वाग्विलासिन्) pigeon, dove.
-विस्तरः (वाग्विस्तरः)   prolixity.
-वीरः (वाग्वीरः)   master of speech.
-व्ययः (वाग्व्ययः)   waste of breath.
-व्यवहारः (वाग्व्यवहारः)   verbal or oral discussion; प्रयोगप्रधानं हि नाट्यशास्त्रं किमत्र वाग्व्यवहारेण [M.1.]
व्यापारः (वाग्व्यापारः) the manner of speaking.
the style or habit of speaking.
customary phraseology or mode of talking.
-शलाका (वाक्शलाका)   injurious speech.
-शल्यम्(वाक्शल्यम्) = वाक्शलाका. -शस्त्रम् (वाक्शस्त्रम्)   a curse; वाक्शस्त्रं वै ब्राह्मणस्य तेन हन्यादरीन् द्विजः [Ms.11.33.]
-संतक्षणम्   sarcastic remarks; असारस्य वाक्संतक्षणैः ... अपवाहनम् [Dk.2.2.]
-संयमः (वाक्संयमः), -संवरः (वाक्संवरः)   restraint or control of speech.
संगः (वाक्संगः) impeded or slow speech.
paralysis of speech.
-सिद्धम् (वाक्सिद्धम्)   supernatural perfection of speech.
-स्तम्भः (वाक्स्तम्भः)   
ईशः (वागीशः) an orator, an eloquent man.
an epithet of Bṛihaspati, the preceptor of the gods; वागीशाद्याः सुमनसः [Nyāyamāla.]
an epithet of Brahman; वागीशं (धातारं) वाग्भिरर्थ्याभिः प्रणिपत्योपतस्थिरे [Ku.2.3.]
the lunar mansion called Puṣya. (-शा) N. of Sarasvatī.
ईश्वरः (वागीश्वरः) an orator, eloquent man.
an epithet of Brahman. (-री) Sarasvatī, the goddess of speech.
-उत्तरम् (वागु- त्तरम्)   end of speech.
-ऋषभः, (वागृषभः)   'eminent in speech', an eloquent or learned man.
-कलहः- (वाक्कलहः)   a quarrel, strife.
-कीरः (वाक्कीरः)   a wife's brother.
-केलिः, -ली (वाक्केलिः -ली)   witty conversation.-गुदः (वाग्गुदः) a kind of bird; [Ms.12.64.]
-गुणः (वाग्गुणः)   a merit or excellence of speech; (35 such merits are enumerated by Hemachandra).
-गुम्फः   (pl.) artificial language.
-गुलिः, -गुलिकः (वाग्गुलिः   &c.) the betel-bearer of a king &c.; cf. ताम्बूलकरङ्कवाहिन्.-चपल a. (-वाक्चपल) chattering, frivolous or inconsiderate in talk.
-चापल्यम् (वाक्चापल्यम्)   idle or frivolous talk, chattering, gossiping.
-छलम् (वाक्छलम्)   'dishonesty in words', an evasive reply, a prevarication; एतावदेवास्ति मे वाक्छलम् [Mu.2;] केनेदममृतं मे वाक्छलाद् वृष्टम् [K.33.]
-जालम् (वाग्जालम्)   bombast, empty talk; अनिर्लोडितकार्यस्य वाग्जालं वाग्मिनो वृथा [Śi.2.27.]
-जीवमः (वाग्जीवनः)   a buffon; [Kau.A.2.1.]
डम्बरः (वाग्ड म्बरः) bombast.
eloquent language.
दण्डः (वाग्दण्डः) reproachful words, reprimand, reproof.
restraint of speech, control over words; cf. त्रिदण्ड [Ms.12.1.]
-दत्त (वाग्दत्त) a.  a. promised, affianced, betrothed. (-त्ता) an affianced or betrothed virgin; Kull. on [Ms.5.72.]
-दरिद्र (वाग्दरिद्र) a.  a. 'poor in words', i. e. speaking little.
-दलम् (वाग्दलम्)   a lip.-दानम् (वाग्दानम्) betrothal; [Ms.5.72] (Kull.).-दुष्ट a.
(वाग्दुष्ट) abusive, scurrilous, using abusive words; [Ms.8.345.]
using ungrammatical language.
(ष्टः) a defamer.
a Brāhmaṇa not invested with the sacred thread at the proper time of his life.
-देवता, -देवी (वाग्देवता, वाग्देवी)   Sarasvatī, the goddess of speech; वाग्देवतायाः सांमुख्यमाधत्ते [S. D.1.] ˚कुलम् science, learning.
दोषः (वाग्दोषः) the utterance of a (disagreeable) sound; द्वीपिचर्मपरिच्छन्नो वाग्दोषाद् गर्दभो हतः H. B.
abuse, defamation.
an ungrammatical speech.-निबन्धन (वाग्निबन्धन) a. depending on words.
-निमि- त्तम् (वाङ्निमित्तम्)   Prognostications; तच्चाकर्ण्य वाङ्- निमित्तज्ञः पितरि सुतरां जीविताशां शिथिलीचकार Hch. [V.]
-निश्चयः (वाङ्निश्चयः)   affiance by word of month, marriage contract.
-निष्ठा (वाङ्निष्ठा)   faithfulness (to one's word or promise).
-पटु a.  a. (वाक्पटु) skilful in speech, eloquent.
-पति a.  a. (वाक्पति) eloquent; oratorical.
(तिः) N. of Bṛihaspati (in this sense वाचसांपतिः is also used).
the constellation Puṣya.

वाच्     

Shabda-Sagara | Sanskrit  English
वाच्  f.  (-वाक्)
1. Speech.
2. Speaking.
3. SARASWATĪ, the goddess of speech.
4. A phrase, a proverb or adage.
5. An assertion, an assurance.
E. वच् speak, aff. क्विप, and the vowel made long.
ROOTS:
वच् क्विप

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP