शिखिन् [śikhin] a. a. [शिखा अस्त्यस्य इनि]
Pointed.
Crested, tufted; एकवस्त्रधरो धन्वी शिखी कनकमालया
[Rām.3.38.14.] One who has reached the summit of knowledge.
Proud. -m.
A peacock; उष्णालुः शिशिरे निषीदति तरोर्मूलालवाले शिखी
[V.2.23;4.8;] [Pt.1.151;] [Śi.4.5.] Fire; रिपुरिव सखीसंवासोऽयं शिखीव हिमानिलः
[Gīt.7;] न श्वेतभावमुञ्झति शङ्खः शिखिभुक्तमुक्तोऽपि
[Pt.4.11;] [R.19.54;] [Śi.15.7.] A cock.
An arrow.
A tree.
A lamp.
A bull.
A horse.
A mountain.
A Brāhmaṇa.
A religious mendicant.
N. N. of Ketu.
The number 'three'.
The Chitraka tree. -Comp.
-कणः a spark.
-कण्ठम्, -ग्रीवम् blue vitriol; तार्क्ष्यशैलं शिखिग्रीवं चक्षुष्यं यामुनं पुनः
[Śiva.B.3.18.] -दिश् south-east.
ध्वजः an epithet of Kārtikeya.
smoke.
-पिच्छम्, -पुच्छम् a peacock's tail.
-प्रियः a kind of jujube tree.
-भूः N. N. of Skanda.
-मोदा a kind of plant (अजमोदा).
-मृत्युः the god of love (मदन); Gīrvāṇa.
-यूपः an antelope.
-वर्धकः a gourd.
-वाहनः an epithet of Kārtikeya.
शिखा a flame.
a peacock's crest.