संलक्ष् [saṃlakṣ] 1
[U.] To observe, perceive, see, notice; आश्चर्यदर्शनः संलक्ष्यते मनुष्यलोकः
[Ś.7;] संलक्ष्यते न च्छिदुरोऽपि हारः
[R.16.62] 'is not noticed or known'; 8.42.
To test, prove, determine; हेम्रः संलक्ष्यते ह्यग्नौ विशुद्धिः श्यामिकापि वा
[R.1.1.] To hear, learn, understand.
To characterize, distinguish.