समन्त [samanta] a. a. [सम्यक् अन्तः, स यत्र वा]
Being on every side, universal.
Complete, entire.
-न्तः Limit, boundary, term. (समन्तः, समन्तम्, समन्ततः, समन्तात् are used adverbially in the sense of 'from every side', 'all around', 'on all sides', 'wholly', 'completely'; ततोऽश्मसहिता धाराः संवृण्वन्त्यः समन्ततः
[Mb.3.143.19;] लेलिह्यंसे ग्रसमानः समन्तात्
[Bg.11.3.] ). -Comp.
-दुग्धा the plant called स्नुही q. v. (Mar. निवडुंग).
-पञ्चकम् N. N. of the district called Kurukṣetra or of a place near it;
[Ve.6.] -पर्यायिन् a. a. allembracing.
-प्रासादिक a. a. affording help on all sides.-भद्रः a Buddha or the Buddha.
-भद्रकः a variety of a long blanket;
[Kau.A.2.11.] -भुज् m. m. fire.