स्वर्ग

{ svargḥ }

हिन्दी (hindi) WN

 noun  मनमोहक और सुखदायक स्थान   Ex. आतंकवाद से जूझ रहा काश्मीर अब स्वर्ग नहीं रहा ।

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

वैकुंठ बैकुंठ वैकुण्ठ बैकुण्ठ जन्नत बहिश्त बिहिश्त अमृतलोक

Wordnet:

asm স্বর্গ

bd सोरगो

ben স্বর্গ

guj સ્વર્ગ

kan ಸ್ವರ್ಗ

kas جَنت , ہہشت

kok सर्ग

mal സ്വര്ഗ്ഗം

mni ꯂꯥꯏꯔꯩꯕꯥꯛ

ori ସ୍ୱର୍ଗ

pan ਸਵਰਗ

urd جنت , بہشت , باغ

 noun  हिंदुओं के अनुसार सात लोकों में से वह जिसमें पुण्य और सत्कर्म करने वालों की आत्माएँ जाकर निवास करती हैं   Ex. मनुष्य के अच्छे कर्म उसे स्वर्ग ले जाते हैं ।

HOLO MEMBER COLLECTION:

त्रिलोक

HYPONYMY:

सहस्रार

ONTOLOGY:

पौराणिक स्थान (Mythological Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

स्वर्ग लोक अमर धाम देवलोक सुर लोक जन्नत बहिश्त बिहिश्त दिव दिव् सुरदेश सुरधाम सुरनगर वीरमार्ग स्वर्लोक अमरलोक अमर-लोक अमरधाम अमर-धाम अमरपद अमरपुर अमरावती अमरालय धरुण विवुधपुर सोमधारा त्रिदशालय त्रिदिव शुद्धावास अमृतलोक द्युलोक द्यु-लोक सुलोक पुण्यलोक ऋभुक्ष त्रिनाक अर्श द्यु शतधृति आसमान आसमाँ आस्माँ आस्मान धाम इड़ा रपुर

Wordnet:

asm স্বর্গ

bd सोर्गो

ben অমরালয়

guj સ્વર્ગ

kan ಅಮರ ಲೋಕ

kas جَنَت

mal സ്വർഗ്ഗം

mar स्वर्ग

mni ꯂꯥꯏꯔꯩꯕꯥꯛ

nep स्वर्ग

ori ସ୍ୱର୍ଗ

pan ਸਵਰਗ

san स्वर्गः

urd جنت , بہشت , ارم

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  रामाचो लोक   Ex. रामाच्या भक्तांच्या मरणा उपरांत स्वर्गांत वतात

ONTOLOGY:

पौराणिक स्थान (Mythological Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben সাকেত

guj સાકેત

hin साकेत

mar साकेत

ori ସାକେତ ଲୋକ

pan ਸਾਕੇਤ

   See : सर्ग

A dictionary, Marathi and English

   A phrase expressive of the attainment or accomplishment of some superlative good. स्वर्गीं धज लावणें To perform a mighty exploit.

Aryabhushan School Dictionary

 a   Relating to स्वर्ग.
  m  The heaven or paradise of Indra.
मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   No good is to be obtained without undergoing some trouble.
स्वर्गाची वाट   A polite name for departure from life.
स्वर्गी ध्वज लावणें   Perform a mighty exploit.

मराठी (Marathi) WN

 noun  देवाचे वसतिस्थान   Ex. पुण्यकर्म केल्यास स्वर्गात स्थान मिळते अशी समजूत आहे

HOLO MEMBER COLLECTION:

त्रिलोक

ONTOLOGY:

पौराणिक स्थान (Mythological Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

देवलोक स्वर्गलोक

Wordnet:

asm স্বর্গ

bd सोर्गो

ben অমরালয়

guj સ્વર્ગ

hin स्वर्ग

kan ಅಮರ ಲೋಕ

kas جَنَت

mal സ്വർഗ്ഗം

mni ꯂꯥꯏꯔꯩꯕꯥꯛ

nep स्वर्ग

ori ସ୍ୱର୍ଗ

pan ਸਵਰਗ

san स्वर्गः

urd جنت , بہشت , ارم

 noun  मनमोहक आणि सुखदायक स्थान   Ex. काश्मीरला भारताचा स्वर्ग म्हणतात.

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm স্বর্গ

bd सोरगो

ben স্বর্গ

guj સ્વર્ગ

hin स्वर्ग

kan ಸ್ವರ್ಗ

kas جَنت , ہہشت

kok सर्ग

mal സ്വര്ഗ്ഗം

mni ꯂꯥꯏꯔꯩꯕꯥꯛ

ori ସ୍ୱର୍ଗ

pan ਸਵਰਗ

urd جنت , بہشت , باغ

महाराष्ट्र शब्दकोश

   पु इंद्राचा लोक , देवाचें वसतिस्थान पुण्यकमें करणार्‍यास मृत्यूनंतर मिळावयाचा लोक . [ सं .] म्ह० स्वत : मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं = कष्टावांचुन फळ नाही . २ स्वर्ग दोन बोट उरणें = गर्वानें फुगणें . स्वर्गाची वाट = मृत्यु स्वर्गास हात पोहोचण , स्वर्गी ध्वज लावणें = इच्छिलेलं अतिशय उच्चपद प्राप्त होगें , कृतकृत्य होणें . सामाशब्द :-
०गति  स्त्री. मरणें ; स्वर्गाची वाट , रस्ता . - वि . स्वर्गी जाणारा .
०व्दार  न. स्वर्गाचा रस्ता ; मार्ग
०पुष्प  न. पारिजातकाचें फूल .
०वास  पु. १ स्वर्गात राहणें . २ मृत्यु .
०वासी वि.  १ स्वर्गात राहणारा . २ नुंकताच भेलेला . स्वर्गारोहण न . १ स्वर्गात जाणें . २ मृत्यु पावणें . स्वर्गीय , स्वर्ग्य वि . १ स्वर्ग लोकांतील . २ स्वर्ग संबंधीं ३ ( ल .) अत्यंत उत्कृष्ट .

नेपाली (Nepali) WN

 noun  हिन्दूहरूका अनुसार सात लोकमध्ये त्यो जसमा पुण्य र सत्कर्म गर्नेहरूको आत्मा गएर वास गर्छ   Ex. मान्छेको राम्रो कर्मले उसलाई स्वर्ग लान्छ

ONTOLOGY:

पौराणिक स्थान (Mythological Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

देवलोक

Wordnet:

asm স্বর্গ

bd सोर्गो

ben অমরালয়

guj સ્વર્ગ

hin स्वर्ग

kan ಅಮರ ಲೋಕ

kas جَنَت

mal സ്വർഗ്ഗം

mar स्वर्ग

mni ꯂꯥꯏꯔꯩꯕꯥꯛ

ori ସ୍ୱର୍ଗ

pan ਸਵਰਗ

san स्वर्गः

urd جنت , بہشت , ارم

A Sanskrit English Dictionary

स्वर्—ग    a See below.

ROOTS:

स्वर् ग

स्वर्ग  m.  b mfn. (or सुवर्ग॑) going or leading to or being in light or heaven, heavenly, celestial (with लोक॑ m. or pl. = ‘the world of light, heavens’), [AV.] &c. &c.
स्वर्ग  m.  m. heaven, the abode of light and of the gods, heavenly bliss, ( esp.) इन्द्र's heaven or paradise (to which the souls of virtuous mortals are transferred until the time comes for their re-entering earthly bodies; this temporary heaven is the only h° of orthodox Brāhmanism; it is supposed to be situated on mount मेरु q.v.; acc. with √ गा, आ-√ स्था, or आ-√ पद्, ‘to go to heaven’, ‘die’), [RV. only x, 95, 18]; [AV.] &c. &c.
   a partic. एकाह, [ŚāṅkhŚr.]
    N. of a son of the रुद्र भीम, [VP.]
स्वर्ग    c &c. See p. 1281, col. 2.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

स्वर्गः [svargḥ]   Heaven, Indra's paradise; अहो स्वर्गादधिकतरं निर्वृतिस्थानम् [Ś.7.] -Comp.
-आपगा   the celestial Ganges.-ओकस्,
-सद्  m. m. a god, deity; स्वर्गः स्वर्गसदश्चैव धर्मश्च स्वयमेव तु (उपतिष्ठतु) [Mb.14.92.27.]
-काम a.  a. desirous of heaven.
-गतिः, -गमनम्   death.
-गिरिः   the heavenly mountain Sumeru.
-तरङ्गिणी   the Ganges; पश्य स्वर्गतरङ्गिणी- परिसरे [Sūkti.62.]
-तर्षः   eager desire for heaven.
-द, -प्रद a.  a. procuring (entrance into) paradise.
-द्वारम्   heaven's gate, the door of paradise, entrance into heaven; स्वर्गद्वारकपाटपाटनपटुर्धर्मोऽपि नोपार्जितः [Bh.3.11.] -पतिः,
-भर्तृ  m. m. Indra.
-पथः   the milky way.
   मार्गः the road to heaven.
-रोदःकुहरः   the hollow space between heaven and earth; टाङ्कारः स्वर्गरोदःकुहरवलयितस्त्रासकारी न कस्य [B. R.1.49.]
   लोकः the celestial region.
   paradise. ˚ईश्वरः
   Indra.
   the body (as enjoying felicity in Indra's heaven).
-वधूः, -स्त्री  f. f. a celestial damsel, heavenly nymph, an apsaras; स्वर्गस्त्रीणां परिष्वङ्गः कथं मर्त्येन लभ्यते.
-वासः   residence in heaven.-साधनम् the means of attaining heaven.

Shabda-Sagara

स्वर्ग  m.  ( -र्गः) Heaven, INDRA'S paradise, and the residence of deified mortals and the inferior gods.
    E. मु happiness, ऋज् to go, or obtain, aff. घञ् .

ROOTS:

मु ऋज् घञ् .