हिंस्

{ hiṃs }

A Sanskrit English Dictionary

हिंस्    1. ( orig. Desid. of √ हन्) cl. 1. 7. P. ( [Dhātup. xxix, 19; xxxiv, 23]) हिंसति, हिन॑स्ति ( Ved. and ep. also Ā. हिंसते, हिं॑स्ते; 2. sg. हिंसि for हिनस्सि, [MBh. iii, 13269]; pf. जिहिंस, °सिम॑, जीहिंसीः, [AV.]; aor. अहिंसीत्, हिंसीत्, [RV.] &c.; fut. हिंसित Gr.; हिंसिष्यति, °ते, [Br.] &c.; inf. हिंसितुम् [ Ved. also हिं॑सितोः] ib.; ind.p. हिंसित्वा॑, [AV.]; [Br.]; -हिंस्य, [MBh.]),

to injure, harm, wound, kill, destroy, [RV.] &c. &c.:

Pass. हिंस्यते ( aor. अहिंसि), to be injured or killed, [RV.] (in अ॑-हिंस्यमान) &c.:

Caus. or cl. 10. P. ( [Dhātup. xxxiv, 23]) हिंसयति ( aor. अजिहिंसत्), to injure, harm, kill, slay, [MBh.] :

Desid. जि॑हिंसिषति, to wish to injure &c., [ŚBr.] : Intens. जेहिंस्यते, जेहिंस्ति Gr.
हिंस्  mfn.  2. mfn. injuring, striking (See सु-हिंस्).

The Practical Sanskrit-English Dictionary

हिंस् [hiṃs]   1, 7 P., 1 U. (हिंसति, हिनस्ति, हिंसयति-ते, हिंसित)
To strike, hit.
To hurt, injure, harm; दीर्घौ बुद्धिमतो बाहू स ताभ्यां हन्ति हिंसितः [Pt.1.37.]
To afflict, torment; हिनस्ति प्रत्यङ्गं ज्वर इव गरीयानिप इतो [Māl.2.1.]
To kill, slay, destroy completely; कीर्ति सूते दुष्कृतं या हिनस्ति [U.5.31;] [R.8.45;] न हिनस्त्यात्मनात्मानं ततो याति परां गतिम् [Bg.13.28;] [Bk.6.38;14.57;15.78.]