हिमम्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  यन्त्रादिभिः घनीकृतं वा प्रकृत्या घनीभूतं शीतजलम्।   Ex. शीतजलार्थे सः तस्मिन् हिमं मिश्रयति।

MERO STUFF OBJECT:

जलम्

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

हिमानी

Wordnet:

asm বৰফ

ben বরফ

guj બરફમ

hin बरफ

kan ಮಂಜುಗಡ್ಡೆ

kas یَکھ

kok झेल

mal ഹിമം

mar बर्फ

mni ꯎꯟ

nep बरफ

ori ବରଫ

pan ਬਰਫ਼

tam பனிக்கட்டி

urd برف

 noun  वायौ मिश्रितः धूलमिश्रितः धूमः यः शैत्यात् श्वेतवर्णियकणः भूत्वा भूम्यां प्रसरन्ति।   Ex. अत्याधिकस्य हिमस्य वृष्टिः अभवत् अतः आलूनां सस्यं नष्टम्।

HOLO PORTION MASS:

तुषारकणः

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

अवश्यायः नीहारः तुषारः तुहिनम् प्रालेयम् महिमा इन्द्राग्निधूमः खबाष्पः रजनीजलम्

Wordnet:

asm কুঁৱলী

ben হিম

guj હિમ

hin पाला

kan ಹಿಮ

kas کَٹھٕ کوٚش

mal മഞ്ഞ്‌

ori ଶିଶିର

tel మంచు

urd پالا , برف , یخ , ثلج