പടക്കം

മലയാളം (Malayalam) WN

 noun  വെടിമരുന്ന്, ഗന്ധകം കുപ്പിചില്ല് എന്നിവചേര്ത്ത് ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു കൂട്ട അത് ചകരം കുറ്റി, പടക്കം എന്നിവയുടെ രൂപത്തില് നിര്മ്മിക്കുന്നു അത് കത്തുമ്പോള് പല നിറത്തിലുള്ള തീപൊരികള് പുറത്ത് വരികയും വലിയ ശബ്ദം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും   Ex. ദീപാവലിക്ക് ഞങ്ങള് പടക്കം പൊട്ടിക്കും

ATTRIBUTES:

തീ സംബന്ധമായ

HYPONYMY:

ചുംചും കമ്പിതിരി പടക്കം മാതളം ചക്രം ബോംബ് പൂക്കുറ്റി സിംഘാട ആഫതാബി പട്ടാസ്

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm আতচবাজী

bd फरखा

ben আতশবাজি

guj આતશબાજી

hin आतिशबाजी

kan ರಾಕೆಟ್ಟು ಪಟಾಕಿ

kok फोग

mar फटाका

mni ꯃꯩꯀꯥꯞꯄꯤ

ori ବାଣ

tam பட்டாசு

tel బాణ సంచా

 noun  ഒരു തരത്തിലുള്ള അതിശയം ജനിപ്പിക്കുന്ന വസ്തു അത് കത്തിച്ച് വിടുമ്പോള്‍ പ്പൊട്ടിതെറിക്കുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നു   Ex. ഉത്സവത്തിന്‍ പടക്കം പൊട്ടിക്കുന്നു

HYPONYMY:

റോക്കറ്റ്

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

വെടി

Wordnet:

bd फरखा

ben পটকা

guj ફટાકડા

kan ಪಟಾಕಿ

kas بنٛگولہٕ

kok फुगेटी

mar फटाका

mni ꯕꯝꯕꯨꯂꯥ

nep पटका

pan ਪਟਾਕੇ

san प्रस्फोटः

tel టపాకాయ

urd پٹاخہ , آتش بازی

   See : ഉണ്ട